ফেচিবাদ নে সাম্যবাদ: কোনটো বেয়া?

২০১৯ চনৰ ১৫ ছেপ্টেম্বৰত দ্বিতীয় বিশ্বযুদ্ধ (IIGM)ৰ প্ৰাদুৰ্ভাৱৰ স্মৃতিচাৰণৰ প্ৰেক্ষাপটত ইউৰোপীয় সংসদে "নাজীবাদ, কমিউনিজম আৰু অন্যান্য সৰ্বাত্মকতাবাদী" দ্বাৰা সংঘটিত মানৱতাৰ বিৰুদ্ধে অপৰাধক নিন্দা কৰা প্ৰস্তাৱত অনুমোদন জনায় ২০ শতিকাৰ শাসন ব্যৱস্থা” । এই বক্তব্য বিতৰ্কবিহীন নাছিল। বাওঁপন্থী কিছুমান কণ্ঠই নাজীবাদ আৰু সাম্যবাদক সমান কৰাটো প্ৰচণ্ড অন্যায় কথা বুলি বিবেচনা কৰিছিল, কিয়নো দুয়োটা মতাদৰ্শকে একে স্তৰত ৰখাটো গ্ৰহণযোগ্য নহ’ব। উদাহৰণস্বৰূপে, নৱেম্বৰ মাহত পৰ্তুগীজ সংসদত এই বিষয়টোৰ ওপৰত বিতৰ্ক হৈছিল, য’ত ব্লোকো ডি এস্কেৰ্ডা ৰ নেতাই প্ৰকাশ কৰিছিল যে এনে তুলনাই ফেচিবাদক বগা কৰিবলৈ ঐতিহাসিক হেতালি খেলাৰ ইংগিত দিয়ে, ইয়াক সাম্যবাদৰ সৈতে সমান কৰি।

বিংশ শতিকাৰ ইতিহাসত বিশেষকৈ ইউৰোপত নাজীবাদ/ফেচিবাদ[1] আৰু সাম্যবাদে যে মৌলিক ভূমিকা পালন কৰে তাত কোনো সন্দেহ নাই। যুদ্ধৰ মাজত ইউৰোপত দুয়োটা মতাদৰ্শই যথেষ্ট জনপ্ৰিয়তা লাভ কৰিছিল, যেতিয়া অৰ্থনৈতিক সংকট আৰু বৈষম্য, জাতীয়তাবাদী অনুভূতি আৰু প্ৰথম বিশ্বযুদ্ধৰ মুকলি ঘাঁৰ পৰা উদাৰ গণতন্ত্ৰই যেন লৰচৰ কৰি আছিল। নতুবা দুয়োটা ধাৰণাৰ নামত নিন্দনীয় অপৰাধ সংঘটিত হোৱাটোও অস্বীকাৰ কৰিব নোৱাৰি। এতিয়া, এইটো বিবেচনা কৰিব পাৰিনে যে দুয়োটা মতাদৰ্শকে সমানে নাকচ কৰিব লাগে , নিন্দা কৰিব লাগে আনকি কৰাজনৈতিক অধিকাৰক সন্মান নকৰিলে, মূল পাৰ্থক্যটো স্বাভাৱিকতে সম্পত্তিৰ অধিকাৰৰ সৈতে জড়িত সকলো হ’ব। কমিউনিষ্ট চৰকাৰৰ অধীনত থকা দেশসমূহৰ অধিক সম্প্ৰসাৰণেও এই সকলোবোৰৰ ক্ষেত্ৰত আমাক অধিক পৰিৱৰ্তনশীলতা দেখুৱাইছে। উদাহৰণস্বৰূপে, টিটোৰ যুগোস্লাভিয়া বহু দিশত ইউ এছ এছ আৰ বা উত্তৰ কোৰিয়াতকৈও বহুত বেছি মুকলি আৰু মুক্ত দেশ আছিল। অৱশ্যে ১৯৩০ চনৰ ইটালী বা জাৰ্মানীৰ তুলনাত ফ্ৰান্সোবাদী স্পেইনৰ ক্ষেত্ৰতো এই কথা প্ৰযোজ্য, যদিহে আমি ইয়াক ফেচিষ্ট মডেল বুলি গণ্য কৰোঁ।

আই আই জি এমৰ ফলাফলৰ ফলত কমিউনিজমৰ উন্নত ভাবমূৰ্তি আহিল<২>, কেৱল ইউ এছ এছ আৰৰ সামৰিক বিজয়ৰ বাবেই নহয়, ইউৰোপৰ বহু দেশত নাজী-ফেচিষ্ট দখলৰ প্ৰতিৰোধৰ ক্ষেত্ৰত কমিউনিষ্ট উগ্ৰপন্থীৰ সক্ৰিয় ভূমিকাৰ বাবেও। ইয়াৰে বেছিভাগতে কমিউনিষ্ট ডেপুটি আৰু কাউন্সিলাৰৰ উপস্থিতি স্বাভাৱিক হৈ পৰিছিল। সাধাৰণতে এই দলসমূহে গণতান্ত্ৰিক খেলৰ নিয়ম মানি লৈছিল আৰু আনকি কোনো বিপ্লৱ আৰম্ভ নকৰাকৈয়ে ক্ষমতাৰ স্থান দখল কৰিছিল। ৭০ৰ দশকৰ ইউৰো কমিউনিজমে ইউ এছ এছ আৰৰ ধাৰণাসমূহৰ পৰা আঁতৰি আহি মধ্যবিত্ত শ্ৰেণীৰ দৃষ্টিত এই স্বাভাৱিককৰণ ৰ শিখৰত উপনীত হ’বলৈ চেষ্টা কৰিছিল। একনায়কত্ববাদী ফ্ৰাংকোৰ মৃত্যুৰ পিছত গণতন্ত্ৰলৈ পৰিৱৰ্তনত স্পেনিছ কমিউনিষ্ট পাৰ্টিৰ অংশগ্ৰহণ ইয়াৰ ভাল প্ৰমাণ[3]।

ৰাতি

ফেচিবাদ আৰু কমিউনিজমৰ বেনাৰত তেওঁলোকে... haveভয়ংকৰ আৰু অযুক্তিকৰ অপৰাধ সংঘটিত কৰিছিল। কোনে বেছি হত্যা কৰিছে তাৰ ওপৰত ভিত্তি কৰি এই বিতৰ্কৰ সমাধান কৰাটো অৰ্থহীন, কাৰণ আমি ইতিমধ্যে কোৱাৰ দৰে কমিউনিষ্ট আৰু ফেচিষ্ট শাসন ব্যৱস্থাৰ সংখ্যা আৰু ইয়াৰ সময়সীমা বহুত বেলেগ। এইটো সঁচা যে দুয়োটা মতাদৰ্শৰ প্ৰস্তাৱনাত এনে পন্থা আছে যিয়ে সহজেই অধিকাৰ আৰু স্বাধীনতা বিলুপ্তিৰ দিশত আগবাঢ়ি যায় আৰু তাৰ পৰা অপৰাধ সংঘটিত কৰাটো মাত্ৰ এটা খোজহে যায়।

ইয়াও কোনবোৰ শাসন ব্যৱস্থাই ইতিবাচক কাম কৰিলে তাৰ হিচাপ লোৱাটো মোৰ বাবে অনুচিত যেন লাগে। এইটো অস্বীকাৰ কৰিব নোৱাৰি যে কমিউনিজমে ৰাছিয়াৰ লাখ লাখ লোকক অৰ্ধ-দাসত্বৰ পৰা মুক্ত কৰিছিল, বা হিটলাৰে আন বহুতক কৰ্মসংস্থাপন দিছিল, যদিও দিবলগীয়া মূল্য অতি বেছি আছিল বা ইয়াক আন ধৰণে কৰিব পৰা গ'লহেঁতেন . আকৌ, এটা ন্যায্য তুলনা কৰিবলৈ আমি অধিক ক্ষেত্ৰ অধিক সময়ৰ বাবে পৰ্যবেক্ষণ কৰিব পৰা উচিত।

দুয়োটা মতাদৰ্শই তেওঁলোকৰ দৃষ্টিত বৰ্তমানৰখনতকৈ ভাল নতুন সমাজ এখনৰ কল্পনা কৰে। অৱশ্যে ইয়াৰ মাজত যথেষ্ট পাৰ্থক্য দেখা যায়। কমিউনিষ্ট সমাজত শোষক আৰু শোষিত নাথাকিলহেঁতেন – বা থাকিব নালাগে৷ ফেচিষ্ট সমাজত মানুহ বা জনগোষ্ঠীৰ মাজত বৈষম্য আছে আৰু থাকিব লাগিব, যিটোৱে আটাইতকৈ শক্তিশালী লোকৰ এক প্ৰকাৰৰ আইনত কোৱা হৈছে। গতিকে সাম্যবাদে সমতাবাদী পৃথিৱী এখন কল্পনা কৰে, যিমানেই ভালদৰে ফেচিবাদে অসমান পৃথিৱী এখনৰ কল্পনা কৰে । প্ৰত্যেকেই বিশ্বাস কৰে যে এইটো ন্যায্য। যদি এই দুখন জগতত উপনীত হ’বলৈ ইয়াক সম্পন্ন কৰাটো প্ৰয়োজনীয়বল প্ৰয়োগ (ধনীক তৰোৱালৰ আগত ৰখা বা আমাৰ ওচৰ-চুবুৰীয়াক আক্ৰমণ কৰা), দিবলগীয়া মূল্য বা অগ্ৰাহ্যযোগ্য কিবা এটা হিচাপে চাব পাৰি। এতিয়া, মই ভাবো যে পৃথিৱীৰ ধাৰণা আৰু প্ৰত্যেকৰে মূল্যবোধৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰি এইখিনিতে আপুনি দুয়োটা মতাদৰ্শৰ মাজত এটা প্ৰাসংগিক পাৰ্থক্য বিচাৰি পাব পাৰে . মানৱ অধিকাৰক সন্মান কৰা কমিউনিষ্ট আন্দোলন হৈছে আৰু এতিয়াও আছে যিয়ে সমাজৰ প্ৰগতিৰ ক্ষেত্ৰত অংশগ্ৰহণ কৰিছে । ২০ শতিকাৰ শেষৰ দশকবোৰত ফৰাচী, স্পেনিছ বা ইটালীৰ কমিউনিষ্টসকলে যিখিনি ৰক্ষা কৰিছিল, সেয়া উদাৰ গণতন্ত্ৰ আৰু মানৱ অধিকাৰৰ সৈতে সামঞ্জস্যপূৰ্ণ আছিল। আৰু সেয়া হ’ল যদিও দুয়োটা ক্ষেত্ৰতে হিংসাক গ্ৰহণ কৰা হয়, নাজী-ফেচিবাদৰ বাবে ই এক গুণ, নিজৰ মাজতে ভাল কিবা এটা, আনহাতে প্ৰথম সাম্যবাদৰ বাবে ই এক প্ৰয়োজনীয় বেয়া। নিঃসন্দেহে এই পাৰ্থক্য কাৰ্যক্ষেত্ৰত কম হ’ব পাৰে, কিন্তু তত্ত্বগতভাৱে নহয়, যিয়ে এই মতাদৰ্শসমূহৰ মাজত যথেষ্ট পৃথক চৰিত্ৰৰ প্ৰমাণ দিয়ে। এটাত সদায় বল প্ৰয়োগৰ স্থান থাকিব, আনটোত তেতিয়াহে যেতিয়া আন কোনো উপায় নাথাকিব।

মুঠতে, যদিও দুয়োটা মতাদৰ্শই ইতিহাসৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ অত্যাচাৰ, সাম্যবাদক ইন্ধন যোগাইছে -যিটো, নিৰপেক্ষ সংখ্যাগতভাৱে বহুত বেছি বেয়া হৈছে - মৌলিক অধিকাৰ আৰু স্বাধীনতাৰ প্ৰতি সাধাৰণ নূন্যতম সন্মানৰ সৈতে সামঞ্জস্যপূৰ্ণ বুলি দেখুৱাইছে। ইয়াৰ অৰ্থ এইটো নহয় যে সাম্যবাদইয়াৰ অতি সমালোচনাযোগ্য দিশ নাই যদিও নাজী-ফেচিবাদৰ একেটা দিশকে দৃঢ়তা প্ৰদান কৰাটো কঠিন হ’ব। অৰ্থাৎ পিছৰটোৰ দৰে নহয়, এইটো এটা সিদ্ধান্ত হিচাপে ক'ব পাৰি যে গণতন্ত্ৰৰ সৈতে সামঞ্জস্যপূৰ্ণ ফেচিবাদৰ যেনেকৈ কোনো স্থান নাই, "মানৱ মুখৰ সৈতে" সাম্যবাদ সম্ভৱ ।

[1] যদিও জাৰ্মান নাজীবাদ, ইটালীৰ ফেচিবাদ আৰু অন্যান্য অনুৰূপ শাসন ব্যৱস্থাৰ মাজত গুৰুত্বপূৰ্ণ পাৰ্থক্য আছিল বুলি কোনো সন্দেহ নাই, এই প্ৰবন্ধটো সৰল কৰাৰ স্বাৰ্থত আমি এই সকলোবোৰ ফেচিবাদৰ লেবেলৰ অধীনত সামৰি লম।

[2] আমি উৎপাদনৰ মাধ্যমৰ কথা কৈছো, গ্ৰাহক সামগ্ৰীৰ কথা নহয়।

[3] এইটোও সঁচা যে ফ্ৰাংকোৰ সমৰ্থকসকলৰ এটা গুৰুত্বপূৰ্ণ অংশই সেই চুক্তিসমূহত অংশগ্ৰহণ কৰিছিল, কিন্তু কমিউনিষ্টসকলৰ দৰে কোনোৱেই নাছিল তেওঁলোকৰ ভিতৰতে গৌৰৱেৰে ফেচিষ্টৰ লেবেল দাবী কৰিছিল।

যদি আপুনি ফেচিবাদ বা কমিউনিজমৰ দৰে আন প্ৰবন্ধ জানিব বিচাৰে: কোনটো বেছি বেয়া? আপুনি অশ্ৰেণীবদ্ধ শ্ৰেণীটো চাব পাৰে .<৫>গণতন্ত্ৰ? আচলতে ইয়াৰ কোনো যুক্তি আছেনে আৰু এই ধৰণৰ ঐতিহাসিক বিচাৰ কৰাটো সম্ভৱনে? এই লেখাটোত আমি দুয়োটা প্ৰশ্নৰ উত্তৰ দিবলৈ চেষ্টা কৰিম।

“ইতিহাসে মোক দোষমুক্ত কৰিব”

যদিও ইয়াৰ কোনো লিখিত ৰেকৰ্ড নাই, এই পৌৰাণিক বাক্যাংশটো ফাইনেল বন্ধ কৰাৰ বাবে জনাজাত ১৯৫৩ চনত একনায়কত্ববাদী বাটিষ্টাৰ কিউবাৰ দুটা বেৰেকত গেৰিলা আক্ৰমণৰ গোচৰত বিচাৰ হোৱাৰ সময়ত তেওঁ নিজৰ প্ৰতিৰক্ষাৰ বাবে ফিডেল কাষ্ট্ৰোক প্ৰদান কৰিছিল ১৯৫৯ চনত বিপ্লৱৰ জয়লাভ হোৱাৰ পিছত ২০ শতিকাৰ অন্যতম মহান কমিউনিষ্ট নেতা হ'ব ?

আন বহুতো জটিল প্ৰশ্নৰ দৰেই, মই ভাবো যে ইয়াৰ সুনিৰ্দিষ্ট উত্তৰটো হ'ল যে ই নিৰ্ভৰ কৰে, আৰু ই নিৰ্ভৰ কৰে যদি আমি প্ৰতিটো ঐতিহাসিক প্ৰসংগৰ বাবে উপযুক্ত প্ৰাচল ব্যৱহাৰ কৰিব পাৰো । উদাহৰণস্বৰূপে প্ৰাচীন গ্ৰীচক প্ৰায়ে গণতন্ত্ৰৰ দোলনা বুলি কোৱা হয়। কিন্তু এইটো স্পষ্ট যে গণতন্ত্ৰৰ সংজ্ঞা নিৰ্ধাৰণৰ বাবে বৰ্তমানৰ আটাইতকৈ সাধাৰণ পৰিমাপসমূহৰ সহায়ত আমি ইয়াক কেতিয়াও গণতান্ত্ৰিক ব্যৱস্থা বুলি নাভাবো, কিয়নো আৰম্ভণিতে জনসাধাৰণৰ গৰিষ্ঠসংখ্যকে আজি আমি মৌলিক বুলি ভবা ৰাজনৈতিক অধিকাৰ লাভ কৰা নাছিল। তথাপিও কিছুমান অত্যাৱশ্যকীয় ধাৰণাবৰ্তমানৰ গণতন্ত্ৰ যেনে ৰাজহুৱা কাম-কাজত নাগৰিকৰ অংশগ্ৰহণ বা নিৰ্বাচিত পদবীৰ সুবিধা কোনো ধৰণে ইতিমধ্যে গ্ৰীক পলিছ ত বিদ্যমান আছিল। গতিকে, যদিও সকলো সুৰক্ষাৰ সৈতে, পঞ্চম শতিকাৰ খ্ৰীষ্টপূৰ্বৰ পৰিমাপসমূহৰ সৈতে। (য’ত মানুহৰ মাজত সমতাৰ ধাৰণাবোৰ গঢ় লৈ উঠা নাছিল, ধৰ্মীয় বিশ্বাসবোৰ ডগমা আছিল, আইনৰ শাসন বা ক্ষমতাৰ পৃথকীকৰণৰ তত্ত্ব নাছিল...) এই চহৰ-ৰাষ্ট্ৰসমূহৰ গণতান্ত্ৰিক বিবেচনা সম্ভৱ, অন্ততঃ এটা নিৰ্দিষ্ট সময়লৈকে point period.

ভাগ্য ভাল যে ফেচিবাদ আৰু কমিউনিজমৰ বাবে আমি যি বিচাৰ কৰিব লাগিব সেয়া বহুত সহজ। আজি এনেকুৱা মানুহ আৰু দল আছে যিবোৰ কোনোবা নহয় কোনোবা প্ৰকাৰে এই মতাদৰ্শবোৰৰ উত্তৰাধিকাৰী, যেতিয়া মানক বাহক নহয়। আমাৰ ককা-আইতাই ষ্টেলিন আৰু হিটলাৰৰ সৈতে ঐতিহাসিক সময়খিনি ভাগ কৰিছিল। মুছলিনীৰ ইটালী বা মাওৰ চীনৰ দিনত আন বহু দেশ আছিল যিবোৰ উদাৰ গণতন্ত্ৰ আছিল আৰু য’ত সমসাময়িক অধিকাৰ আৰু স্বাধীনতাক যুক্তিসংগতভাৱে, হয়তো সম্পূৰ্ণ নহয়, কিন্তু নিশ্চিতভাৱে বহুত বেছি ধৰণেৰে সন্মান কৰা হৈছিল। ক্ষমতাৰ পৃথকীকৰণ, মৌলিক অধিকাৰ, সাৰ্বজনীন ভোটাধিকাৰ, মুক্ত নিৰ্বাচন... ইতিমধ্যে জনা বাস্তৱ আছিল, গতিকে আজি আমাৰ বাবে আটাইতকৈ বাঞ্ছনীয় যেন লগা উপাদানসমূহৰ ওপৰত ভিত্তি কৰি এই শাসন ব্যৱস্থাসমূহৰ বিচাৰ কৰাটো অকালপক্ক নহয় শাসন ​​ব্যৱস্থা . গতিকে হয়, আমি এইটো সম্পন্ন কৰিবলৈ আগবাঢ়িব পাৰোjudgment.

ফেচিবাদ আৰু কমিউনিজম কি?

আমি কমিউনিজমক ১৯ শতিকাত ঔদ্যোগিক বিপ্লৱৰ উত্তাপত জন্ম হোৱা চিন্তাৰ মতাদৰ্শ বা সোঁত আৰু সৰ্বহাৰাৰ নতুন সমাজ বুলি ধৰিব পাৰো যিয়ে... উঠিল। মাৰ্ক্স আৰু এংগেলছৰ কমিউনিষ্ট মেনিফেষ্টো (১৮৪৮)ত এই ধাৰণাসমূহৰ মাষ্টাৰ ৱাল নিৰ্মাণ কৰা হৈছে, যিবোৰ বহলভাৱে ক'বলৈ গ'লে আজিও নিজকে কমিউনিষ্ট বুলি গণ্য কৰা সকলোৰে মাজত উপস্থিত।

অতি চমুকৈ ক'বলৈ চেষ্টা কৰি, সাম্যবাদৰ মূল বৈশিষ্ট্য হ'ব উৎপাদনৰ মাধ্যমৰ সৈতে প্ৰতিজন ব্যক্তিৰ সম্পৰ্কৰ ওপৰত ভিত্তি কৰি বিভিন্ন সামাজিক শ্ৰেণীত সমাজৰ ধাৰণা । ১৮ শতিকাৰ শেষৰ ফালে আৰু ১৯ শতিকাৰ আৰম্ভণিতে বুৰ্জোৱা বিপ্লৱৰ জয় আৰু পুঁজিবাদী অৰ্থনৈতিক ব্যৱস্থাৰ উত্থানৰ ফলত এনে এখন সমাজৰ সৃষ্টি হ’ল য’ত মালিকসকলে সৰ্বহাৰাসকলক (যিসকলৰ কেৱল পুঁজি আৰু জীৱিকাৰ মাধ্যম হিচাপে নিজৰ শ্ৰম শক্তি আছিল) শোষণ কৰি আপোনাৰ লাভৰ বাবে শোষণ কৰিছিল . অৱশ্যে এই শোষণমূলক সম্পৰ্ক ইতিহাসৰ গোটেইখিনি সময়তে, সকলো ধৰণৰ সমাজ আৰু সংস্কৃতিত সদায় সংঘটিত হৈ আহিছিল। ইতিহাসৰ বস্তুবাদী ধাৰণাটোৰ বিষয়ে: মালিক কোন কওক আৰু মই ক’ম শোষিতসকল কোন।

এই অন্যায় পৰিস্থিতিৰ সমাধান হ’ব শ্ৰেণী সমাজৰ অন্ত পেলোৱা (ইতিহাসৰ চকা ভাঙিব, ডেনেৰিছ টাৰ্গেৰিয়েনে কি ক'ব) আৰু এটা প্ৰতিষ্ঠা কৰকয'ত উৎপাদনৰ মাধ্যমৰ মালিকীস্বত্ব সামূহিক আছিল[2], যাৰ ফলত শোষিত আৰু শোষকৰ মাজৰ বিভাজনৰ অন্ত পৰে, কেৱল এটা নিৰ্দিষ্ট দেশতে নহয়, সমগ্ৰ বিশ্বতে । মাৰ্ক্সবাদী ধাৰণাসমূহৰ বিকাশ, কংক্ৰিচন আৰু বাস্তৱত ৰূপায়ণৰ পৰা আৰম্ভ কৰি ২০ শতিকাৰ শেষলৈকে অন্তহীন সংখ্যক নতুন উপ-মতাদৰ্শ, আন্দোলন, দল আদিৰ সৃষ্টি হয়।

নিজৰ ফালৰ পৰা ফেচিবাদে জিৰণি লোৱা নাই সাম্যবাদৰ দৰে গভীৰ তত্ত্বৰ ওপৰত, গতিকে ইয়াৰ সংজ্ঞাৰ বাবে আমি ইয়াৰ কাৰ্যকৰীকৰণৰ ওপৰতহে চাব লাগিব য'ত ইয়াৰ প্ৰাধান্য আছিল। ইয়াৰ উপৰিও যিহেতু ফেচিবাদৰ সাম্যবাদৰ আন্তৰ্জাতিকতাবাদী বৃত্তি নাছিল বৰঞ্চ কঠোৰভাৱে জাতীয় দৃষ্টিভংগী আছিল, গতিকে প্ৰতিটো ঐতিহাসিক গোচৰে আৰু বহুতো বিশেষত্ব উপস্থাপন কৰে। আমি এটা এক তীব্ৰতৰ জাতীয়তাবাদ ক উজ্জ্বল কৰি তুলিব লাগিব, য’ত গৃহভূমিৰ প্ৰতিৰক্ষা আৰু প্ৰচাৰৰ ওজন আন যিকোনো ধাৰণাতকৈ বেছি। আপুনি জন্মতে শ্ৰমিক, মধ্যবিত্ত বা সম্ভ্ৰান্ত হ’লেও কোনো কথা নাই: জাতিটোৱে আপোনালোক সকলোকে যিকোনো ব্যক্তিগত পৰিস্থিতিৰ ওপৰত একত্ৰিত কৰে। মনোযোগ, সাম্যবাদৰ দৰে সমতাবাদী প্ৰস্তাৱ ইয়াৰ পৰাই উদ্ভৱ নহয়। ফেচিষ্ট সমাজত ব্যক্তি আৰু গোটৰ মাজত লোহাৰ স্তৰ আছে , যদিহে হয়তো আনতকৈ উচ্চ শক্তি প্ৰদৰ্শন কৰিব বিচৰাসকলৰ বাবেহে প্ৰশ্নবোধক।

সাধাৰণতে এই ধাৰণাটো বৰ্ণবাদী ধাৰণাসমূহৰ পৰা উদ্ভৱ হয়:... জাতিটো "বিশুদ্ধ" হ'ব লাগিব, এনে লোকেৰে গঠিত হ'ব লাগিব যিসকল স্বভাৱতেইয়াৰ অন্তৰ্গত আৰু বিশ্বাসঘাতক বিদেশী ধাৰণা বা ফেশ্বনৰ দ্বাৰা দূষিত নহয়। ইয়াৰ বাবে জাতিটোৰ গৌৰৱময় অতীতক ন্যায্যতা প্ৰদান কৰা, ইয়াক উদ্ধাৰ কৰা আৰু ইয়াৰ ভৱিষ্যতক পুনৰ সজীৱ কৰাটো অতি প্ৰয়োজনীয়। অধিকাৰ অনুসৰি ইয়াৰ অন্তৰ্গত ভূখণ্ডসমূহো লোৱাটো প্ৰয়োজনীয় হ’ব পাৰে, প্ৰয়োজন হ’লে বলপূৰ্বকভাৱেও। সেয়েহে সামৰিকতাবাদ এই ধাৰণাসমূহৰ স্বাভাৱিক পৰিণতি।

ফেচিবাদত পৰিয়ালৰ প্ৰতিৰক্ষাৰ দৰে পৰম্পৰাগত উপাদানসমূহৰ দাবীৰ সৈতে নতুন সমাজৰ সন্ধানৰ এক অদ্ভুত মিশ্ৰণ আছে আৰু নাৰীৰ ভূমিকা - জাতিলৈ তেওঁলোকৰ অৱদান হৈছে সন্তান জন্ম দিয়া আৰু আন অলপ - যিটোক আংশিকভাৱে অতি ৰক্ষণশীল খ্ৰীষ্টান ধাৰণাসমূহৰ ঘনিষ্ঠতা বুলি ক'ব পাৰি। এই কথাটো অধিক বিতৰ্কিত, কিয়নো আমি স্পষ্টভাৱে ফেচিষ্টসকলক ধৰ্মৰ পৰা আঁতৰি যোৱাৰ পক্ষত অধিক বিচাৰি পাম যিয়ে ইয়াক উৎসাহেৰে আকোৱালি লোৱা আনৰ বিৰুদ্ধে।

তেওঁলোক কেনেকৈ একে আৰু পৃথক?

ফেচিবাদ আৰু সাম্যবাদ<১>উদাৰতাবাদৰ প্ৰত্যাখ্যানৰ অংশীদাৰ , অৰ্থাৎ ব্যক্তিগত অধিকাৰ আৰু স্বাধীনতাৰ দাবীৰ দিশত। দুয়োজনে বিশ্বাস কৰে যে সকলোতকৈ আগত সামূহিক স্বাৰ্থক স্থান দিয়া এটা উচ্চ ভাল ভাল আছে: এফালে জাতি, আনফালে শ্ৰমিক শ্ৰেণী।

এই প্ৰত্যাখ্যান উদাৰ গণতন্ত্ৰৰ প্ৰতি একে শত্ৰুতাৰ সৈতে একেলগে যায়, ই... অৰ্থাৎ বুৰ্জোৱা গণতন্ত্ৰৰ প্ৰতি। এই ব্যৱস্থাত গোটৰ আধিপত্য থাকিবব্যক্তি (বুৰ্জোৱা, ইহুদী...) যিয়ে ইয়াক কেৱল নিজৰ স্বাৰ্থ ৰক্ষাৰ বাবেহে ব্যৱহাৰ কৰে, জাতি/শ্ৰমিক শ্ৰেণীৰ অগ্ৰগতি বন্ধ কৰি ৰাখে। এইবোৰ অকাৰ্যকৰী ব্যৱস্থা যিবোৰ ইতিহাসৰ আৱৰ্জনা পেলনীয়া টেমালৈ পঠিয়াব লাগে। জাতি/শ্ৰমিক শ্ৰেণীৰ উন্নীতকৰণৰ বাবে ৰাষ্ট্ৰৰ ব্যৱস্থাসমূহৰ তীব্ৰ ব্যৱহাৰৰ প্ৰয়োজন। সেয়েহে দুয়োটা মতাদৰ্শই নিয়ন্ত্ৰণ লাভ কৰিবলৈ বিচাৰে, তাৰ পৰাই সামাজিক জীৱনক সম্পূৰ্ণভাৱে প্ৰভাৱিত কৰিবলৈ ।

মূল সাদৃশ্য ইয়াতকৈ বেছি আগলৈ নাযায়। যদিও আৰম্ভণিৰ ফেচিবাদে পুঁজিবাদ আৰু ধনী শ্ৰেণীৰ সমালোচনা কৰিছিল, তথাপিও ই অতি সোনকালে তেওঁলোকৰ সৈতে মিত্ৰতা কৰি নিজৰ ক্ষমতা সুদৃঢ় কৰিব। বহু বৃহৎ ব্যৱসায়ীয়ে নিজৰ সম্পত্তি আৰু সামাজিক স্থানৰ নিশ্চয়তা প্ৰদান কৰা মাৰ্ক্সবাদৰ প্ৰতি শত্ৰুতাপূৰ্ণ আন্দোলন এটাৰ প্ৰতি অতিশয় আগ্ৰহী আছিল। শ্ৰমিক শ্ৰেণীৰ সমৰ্থনৰ সন্ধানৰ ক্ষেত্ৰত এইটো একচেটিয়া নাছিল, কাৰণ আটাইবোৰৰ পিছতো ই আছিল আটাইতকৈ সংখ্যক আৰু সংকটৰ শাস্তিপ্ৰাপ্ত। পাছলৈ বহু সময়ত সাম্যবাদে উদাৰ-গণতান্ত্ৰিক ব্যৱস্থাত অংশগ্ৰহণ কৰিছে -আৰু কৰি আছে- কিন্তু ই ৰক্ষা কৰা সমাজৰ আৰ্হিটোৰ এই ব্যৱস্থাৰ মৌলিক উপাদানসমূহৰ সৈতে স্পষ্ট বৈপৰীত্য আছে।

সামৰণিত ক’বলৈ গ’লে, বিয়ণ্ড সাধাৰণ বিৰোধী, ক'ডিলো নেতা আৰু শক্তিশালী সৰ্বাত্মক ৰাষ্ট্ৰ নিয়ন্ত্ৰণ কৰিবলৈ আকাংক্ষা থকাৰ বাবে ফেচিবাদ আৰু কমিউনিজমৰ মাজত ইমান মিল নাই যিসকলে ক'ব ভাল পায়যে “চৰম মিল”। আচলতে সমাজৰ আৰ্হি আৰু পৃথিৱীৰ বিৰোধী ধাৰণাক ৰক্ষা কৰা দুটা মতাদৰ্শ। এনে এখন পৃথিৱী য’ত সকলো জাতিৰ শ্ৰমিকসকলে একত্ৰিত হৈছে এনে এখন পৃথিৱীৰ বিৰুদ্ধে য’ত আমাৰ জাতিটোৱে আন সকলোতকৈ জয়ী হৈছে। ডাৰউইনীয় পৃথিৱীৰ বিপৰীতে দুৰ্বলসকলৰ বশৱৰ্তী হোৱাৰ অন্ত পেলাব লাগিব, য’ত শক্তিশালীসকলে নিজৰ যিটো দাবী কৰিব লাগিব, প্ৰয়োজন হ’লে দুৰ্বলসকলক বশ কৰিব লাগিব।

প্ৰতিবাদীসকল, মঞ্চৰ কাষ চাপিব লাগিব

ফেচিবাদ আৰু কমিউনিজম কেনেকৈ একে আৰু বেলেগ বেলেগ সেই কথা আমি ইতিমধ্যে জানো। কিন্তু ভিতৰত তেওঁলোক কেনেকৈ আছে তাৰ বাহিৰেও আমাৰ প্ৰতিবাদীসকলে গোটেই জীৱন কি কৰিছে?

ফেচিবাদৰ অস্তিত্ব কমিউনিজমতকৈ চুটি হৈ আহিছে। বহু কম সময়তে বহু কম দেশত ইয়াৰ ক্ষমতা আছে। তথাপিও ই দ্বিতীয় বিশ্বযুদ্ধৰ অন্যতম মূল কাৰণ হ’বলৈ সময় পাইছে, যদিও মূল প্ৰৰোচক নহয়। ইহুদী, জিপচি, সমকামী আৰু এটা দীঘলীয়া ইত্যাদিৰ বিৰুদ্ধে সফল নিঃশেষ অভিযান আৰম্ভ কৰিবলৈও তেওঁৰ সময় আছিল। ১৯৪৫ চনত পৰাজয়ৰ পিছত ফেচিষ্ট চৰকাৰৰ সৈতে কম সংখ্যক দেশহে থাকিল আৰু যিবোৰ বাকী থাকিল সেইবোৰে যথেষ্ট অতি ৰক্ষণশীল (যেনে স্পেইন বা পৰ্তুগাল) বা সামৰিক একনায়কত্ববাদ (লেটিন আমেৰিকাৰ দৰে) স্বৈৰাচাৰী শাসন ব্যৱস্থালৈ ড্ৰিফ্ট হৈ গ'ল।

পৰাজয় আৰু যুদ্ধৰ পিছৰ পুনৰ্গঠনে ফেচিষ্ট আন্দোলনসমূহক বহিষ্কাৰ কৰি পেলালে ইন...ইউৰোপ। লাহে লাহে কিছুমানে এটা নিৰ্দিষ্ট ৰাজনৈতিক স্থান উদ্ধাৰ কৰি আছিল, কিছুমান দেশত সংসদীয় প্ৰতিনিধিত্ব লাভ কৰিছিল। আজি আমি ফেচিষ্ট, উত্তৰ-ফেচিষ্ট বা উগ্ৰ সোঁপন্থী দলসমূহক -এটা নিৰ্দিষ্ট পৰিমাণে আত্মসাৎ কৰিব পৰা- অবিবেচক নহয় সংসদীয় উপস্থিতিৰে চিনাক্ত কৰিব পাৰিলোঁ আৰু যদিও তেওঁলোকে আগৰ দৰে শাসন কৰা নাই, তথাপিও তেওঁলোকে অনুপ্ৰৱেশ বা আশ্ৰয়ৰ দৰে নীতিত চৰকাৰসমূহক প্ৰভাৱিত কৰিবলৈ সক্ষম হৈছে . এই আন্দোলনসমূহৰ অধিকাংশই এতিয়া প্ৰতিনিধিত্বমূলক গণতন্ত্ৰক মুকলি প্ৰত্যাখ্যান দেখুৱাব নোৱাৰে, কিন্তু গুৰুতৰ জাতীয়তাবাদ বলবৎ হৈয়েই আছে, লগতে মাৰ্ক্সবাদী ধাৰণাসমূহৰ প্ৰতি শত্ৰুতাও বলবৎ হৈয়েই আছে । ইউৰোপীয় বিৰোধীতা, বিশ্বায়ন বিৰোধীতা আৰু অনুপ্ৰৱেশকাৰী আৰু শৰণাৰ্থীৰ প্ৰতি শত্ৰুতাক প্ৰসাৰিত কৰাত তেওঁলোকে উল্লেখযোগ্য সফলতা লাভ কৰিছে।

সাম্যবাদৰ সম্পৰ্কত এই শাসন ব্যৱস্থাসমূহৰ অধীনতো যে যথেষ্ট নিঃশেষ সংঘটিত হৈছিল তাত কোনো সন্দেহ নাই, এই ক্ষেত্ৰত... বিৰোধী, অভিযোগ অনুসৰি শত্ৰুতাপূৰ্ণ সামাজিক শ্ৰেণী আৰু কিছুমান ক্ষেত্ৰত জনগোষ্ঠীৰ পৰাও, যদিও এই কথাটোও অতি বিতৰ্কিত। এই অপৰাধসমূহৰ এটা বৃহৎ অংশ হাতুৰী আৰু কাঁচিৰ তলত শাসন কৰা বহু ঠাইৰ নিৰ্দিষ্ট প্ৰসংগত সংঘটিত হৈছিল, যেনে ষ্টেলিনৰ ইউ এছ এছ আৰ বা পল পটৰ কম্বোডিয়া।

ফেচিবাদৰ দৰেই, কমিউনিষ্টৰ অধীনত আমি মৌলিক বুলি বিবেচনা কৰিব পৰা চৰকাৰ, অধিকাৰ আৰু স্বাধীনতাক সন্মান কৰা হোৱা নাই । ইয়াৰ উপৰিও...