နိုင်ငံတကာဥပဒေတွင် နိုင်ငံများကို အသိအမှတ်ပြုခြင်း။

၁၉၆၅ ခုနှစ် နိုဝင်ဘာလ ၁၁ ရက် သောကြာနေ့၊ ရိုဒီးရှားတောင်ပိုင်း (ယခု ဇင်ဘာဘွေ) ၏ ဗြိတိသျှကိုလိုနီမြို့တော်ဖြစ်သော Salisbury (ယခု Harare) တွင်ဖြစ်သည်။ လူအများအပြား၊ အမျိုးသား၊ အမျိုးသမီး၊ ကလေးများနှင့် သက်ကြီးရွယ်အိုများ၊ အဖြူအမည်းအုပ်စုများသည် ရင်ပြင်များ၊ အရက်ဆိုင်များနှင့် ဆိုင်မျိုးစုံတို့တွင် နားထောင်ရန် တိတ်ဆိတ်စွာ ရပ်နေကြသည်။ ယမန်နှစ်တွင် စတင်ခဲ့သော ပြင်းထန်သော ပြောက်ကျားစစ်ပွဲအတွင်း ၀န်ကြီးချုပ် Ian Smith သည် အများပြည်သူရေဒီယိုတွင် အလွန်အရေးကြီးသည့်အရာတစ်ခုကို Rhodesian Broadcasting Corporation ၌ တစ်နာရီခွဲတွင် ထုတ်လွှင့်သွားမည်ဖြစ်ကြောင်း သတင်းပျံ့နှံ့သွားခဲ့သည်။ နေ့ခင်း တင်းမာနေသည့်အခိုက်အတန့်တွင် နေကာမျက်မှန်များ ဝတ်ဆင်ထားသည့် လူဖြူအမျိုးသမီးများသည် အဓိပ္ပါယ်မရှိသော အမူအရာများနှင့် မချိတင်ကဲ စူးစိုက်မှုရှိသော မျက်နှာများဖြင့် လူမည်းလူငယ်များသည် ရေဒီယိုမိန့်ခွန်းကို နားထောင်ကြသည်။ နိုင်ငံ၏ လူမည်းအများစု၏ အစိုးရကိုယ်စားလှယ်ကို တောင်းဆိုသည့် ဗြိတိန်အစိုးရနှင့် နှစ်ရှည်လများ စေ့စပ်ဆွေးနွေးပြီးနောက်၊ လူဖြူလူနည်းစု၏ အစိုးရသည် အမေရိကန်၏ ပုံသေနည်းကို အတုယူကာ လွတ်လပ်ရေးကြေညာရန် ဆုံးဖြတ်ခဲ့သည်-

“ လူ့အခွင့် အရေးသမိုင်းတွင် ပြည်သူများက အခြားလူမျိုးများနှင့် ဆက်နွယ်နေသည့် နိုင်ငံရေးဆက်နွယ်မှုများကို ဖြေရှင်းရန်နှင့် ၎င်းတို့ရထိုက်သည့် သီးခြား တန်းတူညီမျှ အဆင့်အတန်းကို အခြားလူမျိုးများကြားတွင် ထည့်သွင်းစဉ်းစားရန် လိုအပ်လာနိုင်ကြောင်း ပြသနေသော်လည်း :

[…] ရိုဒီးရှားအစိုးရသည် ရိုဒီးရှားအချုပ်အခြာအာဏာကို မနှောင့်နှေးဘဲ၊ နှောင့်နှေးမှုမရှိဘဲ ရယူနိုင်ရန် အရေးကြီးသည်ဟု ယူဆပါသည်။ဤပြဿနာသည် တရားဝင်မှုဆိုင်ရာ နိယာမ ကိုအခြေခံ၍ နိုင်ငံတော်အာဏာအတွက် အခြားလိုအပ်ချက်များကို ပေါင်းထည့်ခြင်းဖြင့် ဖြစ်ပါသည်။ အချို့က ဒီမိုကရေစီစနစ်သည် နိုင်ငံတော်တစ်ခုဖြစ်ရန် မရှိမဖြစ်လိုအပ်သည်ဟု ဆိုကြသည်။ သို့ရာတွင်၊ ယင်းနှင့်ပတ်သက်ပြီး နိုင်ငံတကာအလေ့အကျင့်မရှိပုံပေါ်သည်- နိုင်ငံတကာအသိုက်အဝန်း၏အဖွဲ့ဝင်အများအပြားသည် ဒီမိုကရေစီမဟုတ်သော၊ ဒီမိုကရေစီမဟုတ်သောနိုင်ငံအသစ်အများအပြားကို ပြီးခဲ့သောနှစ်ပေါင်း 80 အတွင်း တစ်ကမ္ဘာလုံးက အသိအမှတ်ပြုခဲ့ကြသည်။

နောက်ထပ် အဆိုပြုထားသော လိုအပ်ချက်မှာ လူများ၏ ကိုယ်ပိုင်ပြဌာန်းခွင့် နိယာမကို လေးစားလိုက်နာခြင်း ဖြစ်သည်။ ယင်းအဆိုအရ၊ ၎င်း၏တည်ရှိမှုသည် လူဦးရေ၏ 5% သာရှိသော လူဖြူလူနည်းစုမှ ပြည်နယ်တစ်ခုလုံး၏ ချုပ်ကိုင်မှုအပေါ် အခြေခံထားသောကြောင့် ရိုဒီးရှားပြည်နယ်ဖြစ်လာမည်မဟုတ်ပေ။ လူဦးရေအများစုသည် ရိုဒီးရှားမှဖြစ်သည်။ ဥပမာတစ်ခုပေးရရင်၊ ၁၉၆၉ ခုနှစ် ရိုဒီးရှားသမ္မတနိုင်ငံ ဖွဲ့စည်းပုံ အခြေခံဥပဒေ ပုဒ်မ ၁၈(၂) ကို သွားကြည့်မယ်ဆိုရင်၊ Rhodesia ရဲ့ အောက်လွှတ်တော်ကို အောက်ပါတို့နဲ့ ဖွဲ့စည်းထားတာ တွေ့ရပါတယ်-

“ (၂) ပုဒ်မခွဲ (၄) ပါ ပြဋ္ဌာန်းချက်များနှင့် စပ်လျဉ်း၍ လွှတ်တော်၏ ခြောက်ဆယ့်ခြောက်ဦး ရှိရမည်၊ ယင်းတို့အနက်မှ လွှတ်တော်အမတ် -

(a ) ဥရောပမဲဆန္ဒရှင်ငါးဆယ်သည် ဥရောပမဲဆန္ဒရှင်များစာရင်းတွင် စာရင်းသွင်းထားသော ဥရောပသားများမှ ရွေးကောက်တင်မြှောက်ထားသော အဖွဲ့ဝင်ငါးဆယ်ဖြစ်ရမည်။

(ခ) ဆယ့်ခြောက်ယောက်သည် အာဖရိကန် အဖွဲ့ဝင်များဖြစ်ရမည်။ […]” [အလေးပေးဖော်ပြသည်။ထပ်လောင်းပြောကြားသည်]

နိုင်ငံတော်ရာထူးအတွက် နောက်ထပ်လိုအပ်ချက်တစ်ခုအတွက် ဤအဆိုပြုချက်သည် အပြည်ပြည်ဆိုင်ရာဥပဒေတွင် ပိုမိုထောက်ခံပုံရပြီး၊ လူမျိုးများ၏ ကိုယ်ပိုင်ပြဋ္ဌာန်းခွင့်မူအရ ကောင်းမွန်သော အဆင့်အတန်းနှင့် စရိုက်လက္ခဏာ erga omnes (နိုင်ငံအားလုံးနှင့် ဆန့်ကျင်နိုင်သည်)[5] ဒီမိုကရေစီအစိုးရပုံစံနှင့်မတူ။ သို့သော်၊ ထိုမူကို မချိုးဖောက်ခြင်းသည် အနီးနား [6] ရိုဒီးရှား၏ ကမ္ဘာလုံးဆိုင်ရာ အသိအမှတ်မပြုခြင်းထက် ကျော်လွန်သော ပြည်နယ်ရာထူးအတွက် ခိုင်မာသောလိုအပ်ချက်များထဲမှ တစ်ခုဖြစ်ကြောင်း သက်သေမပြနိုင်သောကြောင့်၊ အကြောင်းအမျိုးမျိုးကြောင့် ကွဲပြားနိုင်သည်။

The Apartheid မှတဆင့် သို့မဟုတ် ပြည်နယ်တစ်ခု တည်ထောင်ခြင်းအား အနုတ်လက္ခဏာဆောင်သော လိုအပ်ချက်အဖြစ် အဆိုပြုခဲ့သည်။ ၎င်းသည် ၁၉၇၀ မှ ၁၉၉၄ ခုနှစ်အတွင်း တောင်အာဖရိက၏ အမည်ခံလွတ်လပ်သော “ဘန်တူတန်” လေးခု (Transkei၊ Bophthatswana၊ Venda နှင့် Ciskei) ၏ဖြစ်ရပ်မှန်ဖြစ်သည်။ သို့သော် လူမျိုးရေးခွဲခြားမှုစနစ်ကိုကျင့်သုံးသော အခြားနိုင်ငံများ၏ တည်ရှိမှုအတိုင်းအတာအထိ (ဥပမာ၊ ၊ တောင်အာဖရိက) သည် မေးခွန်းထုတ်ခြင်းမပြုပါ၊ အသားအရောင်ခွဲခြားမှုနှင့်ပတ်သက်၍ ထပ်လောင်းတောင်းဆိုမှုများ ရှိနေခြင်းအပေါ် သဘောတူညီမှုရှိပုံမပေါ်ပါ။

နိုင်ငံတော်ဖန်တီးမှု၏ အချည်းနှီးဖြစ်ပါသလား။

နိုင်ငံတစ်နိုင်ငံ၏ စုပေါင်းအသိအမှတ်မပြုခြင်းမှာ ကြေငြာချက်သီအိုရီမှ တရားမျှတသော နောက်တစ်နည်းမှာ အခြားနိုင်ငံတစ်ခု၏ ကျူးကျော်ရန်စခြင်းကဲ့သို့ နိုင်ငံတကာမှ တားမြစ်ထားသော လုပ်ရပ်များ၊၎င်း၏တည်ရှိမှုအတွက် အခြေခံလိုအပ်ချက်များမဟုတ်သော်လည်း နိုင်ငံတော်၏ဖန်တီးမှု ကို ပျက်ပြယ်စေပါသည်။ တဖက်တွင်၊ ဤသည်မှာ ဥပဒေ၏ ယေဘုယျနိယာမအရ ယူဆသော ex injuria jus non oritur, ဆိုလိုသည်မှာ တရားမဝင်မှုတစ်ခုမှ ပြစ်မှုကျူးလွန်သူအတွက် မည်သည့်အခွင့်အရေးမှ မရနိုင်ဟု ဆိုလိုပါသည်။ တရုတ်အရှေ့မြောက်ပိုင်းကို ဂျပန်တို့ သိမ်းပိုက်ပြီးနောက် ၁၉၃၂ ခုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သော ရုပ်သေးနိုင်ငံ Manchukuo ကိစ္စတွင် အချို့သောသူများ၏ ငြင်းခုံမှုဖြစ်သည်။ သို့ရာတွင်၊ ၁၉၃၆ ခုနှစ်တွင် အီသီယိုးပီးယားအား အီသီယိုးပီးယားအား သိမ်းပိုက်ခြင်းအား အီသီယိုးပီးယားမှ ကမ္ဘာလုံးဆိုင်ရာ အသိအမှတ်ပြုမှုကြောင့် ထိုအချိန်က ထိုကဲ့သို့ ငြင်းခုံမှု အများအပြားကို မရရှိခဲ့ပေ။ ထို့အပြင် အများအပြားသည် ထိုကဲ့သို့သော နိယာမတရား၏ တည်ရှိမှု သို့မဟုတ် အပြည်ပြည်ဆိုင်ရာ ဥပဒေတွင် သက်ရောက်နိုင်မှုကို မေးခွန်းထုတ်ခဲ့ကြသည်။ ယနေ့အချိန်အထိ များစွာ ဆွေးနွေးနေပါသည်။

သို့သော် နိုင်ငံတော် တည်ထောင်ခြင်း၏ ဤပျက်ယွင်းမှုသည် အခြားနည်းဖြင့် တရားမျှတနိုင်သည်- jus cogens ၏ အယူအဆအားဖြင့်။ jus cogens (သို့မဟုတ် peremptory သို့မဟုတ် peremptory norm) သည် " သဘောတူညီချက်ကို ဆန့်ကျင်ရန် ခွင့်မပြုသော နိုင်ငံတကာဥပဒေ၏ စံနှုန်းတစ်ခုဖြစ်ပြီး ၎င်းသည် အထွေထွေ နိုင်ငံတကာဥပဒေ၏ နောက်ဆက်တွဲစံနှုန်းတစ်ခုဖြင့်သာ ပြုပြင်နိုင်သည်" တူညီသော ဇာတ်ကောင် ”[7]။ ဤသဘောအရ၊ လူမျိုးများ၏ ကိုယ်ပိုင်ပြဌာန်းခွင့်သည် မရှိမဖြစ်လိုအပ်သော စံနှုန်းဖြစ်သောကြောင့် ရိုဒီးရှားနိုင်ငံကို ဖန်ဆင်းခြင်းမှာ ပျက်ပြယ်သွားစေနိုင်သောကြောင့်၊ ထို့ကြောင့် ဥပမာအားဖြင့်၊ ၎င်းနှင့် မကိုက်ညီသော မည်သည့်နိုင်ငံကိုမဆို ဖန်ဆင်းခြင်းမျိုး ဖြစ်လိမ့်မည်။ချက်ခြင်းပျက်ပြယ်သွားသည်။

သို့သော်၊ ရိုဒီးရှားလွတ်လပ်ရေးကြေညာသောအခါတွင် ကိုယ်ပိုင်ပြဌာန်းခွင့်ဆိုင်ရာ jus cogens ဇာတ်ကောင်သည် ယေဘူယျအားဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခံရခြင်းမရှိပေ။ ဒီတော့ ဒီအကြောင်းပြချက်ကို အသုံးချနိုင်တဲ့ နောက်ထပ်ကိစ္စတစ်ခုကို ရှာကြည့်ရအောင်။ မြောက်ပိုင်းဆိုက်ပရပ်စ်နိုင်ငံ၊ 1983 ခုနှစ်တွင်ဖန်တီးခဲ့သည်၊ ၎င်းသည်တူရကီ၏တရားမ၀င်အင်အားအသုံးပြုမှုဟုစောဒကတက်သည်။ အင်အားသုံးခြင်းအား တားမြစ်သည့်နိယာမသည် မရှိမဖြစ်စံနှုန်းတစ်ခုဖြစ်ကြောင်း ထိုအချိန်က ရှင်းရှင်းလင်းလင်းသိရသည်။ ကောင်းပြီ၊ နောက်ဆုံးတော့ ငါတို့မှာ nullity case ရှိတယ် မဟုတ်လား။ သိပ်မမြန်ဘူး။ အစပိုင်းတွင်၊ ကုလသမဂ္ဂ လုံခြုံရေးကောင်စီ (ငြိမ်းချမ်းရေး ချိုးဖောက်မှု ရှိ၊ မရှိ ဆုံးဖြတ်ရန် တာဝန်ခံ) သည် တူရကီ ကျွန်းအား ကျူးကျော်မှုကို ရှုတ်ချသည့် ဆုံးဖြတ်ချက် အများအပြားကို ချမှတ်ခဲ့သော်လည်း တရားမဝင် အင်အား အသုံးပြုမှု မပြုလုပ်ခဲ့ကြောင်း အတိအကျ မသတ်မှတ်ခဲ့ပေ။ မရှိမဖြစ် စံနှုန်းများကို ချိုးဖောက်ခဲ့သည်။

ထို့အပြင် စာရေးဆရာများစွာက အပြည်ပြည်ဆိုင်ရာစာချုပ်များဖြင့် ဖန်တီးထားသော မရှိမဖြစ်စံနှုန်းတစ်ခု၏ အယူအဆသည် တစ်ဖက်သတ်လုပ်ဆောင်မှုများနှင့် ဖန်တီးမှုကဲ့သို့သော ဖြစ်ရပ်မှန်အခြေအနေများနှင့်လည်း သက်ဆိုင်သည်ဟု စောဒကတက်သည်။ ပြည်နယ်တစ်ခု၏ အမှန်စင်စစ်၊ ၎င်းသည် မြေပြင်တွင် null အဖြစ်မှန်ကိုကြေငြာခြင်း၏ အဓိပ္ပါယ်မဲ့သော အဓိပ္ပာယ်မရှိဟု အတည်ပြုခဲ့သည် :

“ပြည်တွင်းဥပဒေမှ အောက်ပါဥပမာသည် အချက်ကို သရုပ်ဖော်နိုင်သည်- အယူအဆ၊ nullity သည် ဆန့်ကျင်မှုဖြင့် ဆောက်လုပ်ထားသော အဆောက်အအုံနှင့် ပတ်သက်၍ များစွာ အသုံးမဝင်ပါ။ဇုန်သတ်မှတ်ခြင်း သို့မဟုတ် စီမံကိန်းဥပဒေများ။ ထိုကဲ့သို့ တရားမ၀င် အဆောက်အအုံသည် ပျက်ပြယ်သွားသည်ဟု ဥပဒေတွင် ပြဋ္ဌာန်းထားသော်လည်း ယင်းမှာ ဆက်လက်တည်ရှိနေမည်ဖြစ်သည်။ တရားမ၀င်ဖန်တီးထားတဲ့ နိုင်ငံတော်အတွက်လည်း အလားတူပါပဲ။ တရားမ၀င်နိုင်ငံတော်အား နိုင်ငံတကာဥပဒေအရ ပျက်ပြယ်ကြောင်း ကြေညာထားသော်လည်း ဥပဒေများကို အတည်ပြုပေးသော လွှတ်တော်၊ အဆိုပါဥပဒေများကို အကောင်အထည်ဖော်သည့် အုပ်ချုပ်ရေးအဖွဲ့နှင့် ၎င်းတို့ကို ကျင့်သုံးသည့် တရားရုံးများလည်း ရှိသေးသည်။ […] နိုင်ငံတကာဥပဒေသည် လက်တွေ့နှင့် မထိတွေ့ချင်ပါက၊ အမှန်တကယ်ရှိနေသည့်နိုင်ငံများကို လုံးဝလျစ်လျူမရှုနိုင်ပါ။" [8]

ထို့ပြင် အကယ်၍၊ ပြင်ပ jus cogens ကို ချိုးဖောက်ခြင်းကြောင့် ဤ ပယ်ဖျက်ချက်ကို အသစ်ထုတ်ထားသော ပြည်နယ်များတွင်သာမက လက်ရှိပြည်နယ်များတွင်လည်း ကျင့်သုံးသင့်ပါသည်။ ပြည်နယ်တစ်ခုသည် မရှိမဖြစ်လိုအပ်သော စံနှုန်းတစ်ခုကို ချိုးဖောက်သည့်အခါတိုင်း၊ ၎င်းသည် ပြည်နယ်တစ်ခုအဖြစ်မှ ရပ်စဲသွားမည်ဖြစ်သည်။ ၎င်းအား ထောက်ခံရန် မည်သူမျှ ဖြစ်ပေါ်လာခြင်း မရှိကြောင်း ထင်ရှားပါသည်။

လွတ်လပ်ရေး ကြေငြာချက်၏ အကျုံးမဝင်မှု

စုပေါင်း အသိအမှတ်မပြုခြင်းအတွက် ဖြစ်နိုင်ချေရှိသော ရွေးစရာများအားလုံးကို ကျွန်ုပ်တို့ ဖယ်ထုတ်လိုက်ပုံရသည်။ ရိုဒီးရှားကဲ့သို့သော နိုင်ငံများတွင် ကြေငြာချက်ရှုထောင့်မှ စတင်၍ အသိအမှတ်ပြုခြင်း ဖြစ်သည်။ အားလုံး? အခြားနိုင်ငံများကို အသိအမှတ်မပြုရန် အတင်းအကြပ် ခိုင်းစေသည့် ကုလသမဂ္ဂ လုံခြုံရေးကောင်စီ ဆုံးဖြတ်ချက်များ၏ ဘာသာစကားကို ကြည့်ကြပါစို့။

ဘန်တူတန်၏ အထက်ဖော်ပြပါ ကိစ္စတွင်၊ ၎င်းတို့၏ လွတ်လပ်ရေး ကြေငြာချက်များကို ၎င်းတို့သည် "လုံးဝ တရားမဝင်ပါ" ဟု လုံခြုံရေးကောင်စီက ပြောကြားခဲ့သည်။ တူရကီသမ္မတနိုင်ငံ ဖြစ်ရပ်တွင်၊ဆိုက်ပရပ်စ်မှ ၎င်းတို့၏ ထုတ်ပြန်ချက်များသည် “တရားမ၀င်” ဟု ဆိုသည်။ ရိုဒီးရှားကိစ္စတွင်မူ ၎င်းအား "တရားဝင်တရားမျှတမှု မရှိခြင်း" ဟု ရည်ညွှန်းသည်။ အကယ်၍ ဤနိုင်ငံများတွင် ထိုသို့ဖြစ်ရန် လိုအပ်ချက်များ ကင်းမဲ့နေပြီး ၎င်းတို့၏ ဖန်တီးမှုမှာ အချည်းနှီးမဟုတ်ပါက၊ နောက်ဆုံး ဖြစ်နိုင်ခြေမှာ ကုလသမဂ္ဂ လုံခြုံရေးကောင်စီ၏ ဆုံးဖြတ်ချက်အရ လွတ်လပ်ရေး ကြေငြာချက်များသည် အကျုံးမဝင်ကြောင်း ရုတ်တရက် ဖြစ်ပေါ်လာခြင်းဖြစ်သည် ( ဆိုလိုသည်မှာ အကျိုးသက်ရောက်မှု အခြေအနေဖျက်သူ )။ လုံခြုံရေးကောင်စီသည် ကုလသမဂ္ဂပဋိညာဉ်စာတမ်း၏ အပိုဒ် 25 အရ စည်းနှောင်ထားသောဆုံးဖြတ်ချက်များကို ထုတ်ပြန်ရန် အခွင့်အာဏာရှိပြီး၊ နောက်ဆက်တွဲအလေ့အကျင့်တွင် ကုလသမဂ္ဂအဖွဲ့ဝင်မဟုတ်သူများလည်း ပါဝင်ပါသည်။

ကျွန်ုပ်တို့ထင်မြင်ယူဆသောအခါ တရားမျှတပါသည်။ သို့သော် ကျွန်ုပ်တို့၏လက်မှ ပျောက်ကွယ်သွားသော အဖြေရှိသည်။ လုံခြုံရေးကောင်စီသည် ကျွန်ုပ်တို့လက်ခံထားပြီးသောနိုင်ငံများကို ဖျက်စီးပြီးနောက်တွင် လုံခြုံရေးကောင်စီသည် မရနိုင်ပေ။ ထို့အပြင်၊ လုံခြုံရေးကောင်စီကိုယ်တိုင်က အချက်အလက်အများအပြားကို နိုင်ငံတကာဥပဒေအမြင်တွင် ပျက်ပြယ်စေခြင်း သို့မဟုတ် တည်ရှိခြင်းမရှိစေဘဲ “တရားမ၀င်” အဖြစ် အမြဲတန်းခွဲခြားထားသည်။ ထပ်ဆင့်ဥပမာအတွက်၊ ဆိုက်ပရပ်စ်[9] တွင် လွတ်လပ်ရေးကြေငြာခြင်းသည် "တရားဝင်မမှန်ကန်ကြောင်းနှင့် ၎င်း၏နုတ်ထွက်မှုအတွက်[ed]" ဟု ကောင်စီက ပြောကြားခဲ့သည်။ အကယ်၍ လုံခြုံရေးကောင်စီ၏ ဆုံးဖြတ်ချက်တစ်ခုကြောင့် ကြေငြာချက်သည် တရားဝင် ဖျက်ဆီးခံခဲ့ရပါက၊ ၎င်းအား နုတ်ထွက်ပေးရန် အဘယ်ကြောင့် တောင်းဆိုရသနည်း။ မရှိပါ။သဘောမျိုး။

နောက်ဆုံးတွင်၊ စုပေါင်းအသိအမှတ်ပြုခြင်းမဟုတ်သောအချက်သည် ကြေငြာချက်ဆိုင်ရာ အသိအမှတ်ပြုသီအိုရီဖြင့် နိုင်ငံတစ်နိုင်ငံဖြစ်လာခြင်းမှ ကာကွယ်သည်ဟူသော ယူဆချက်ကို ပြန်လည်ပေါင်းစည်းရန် အလွန်ခက်ခဲကြောင်း ကျွန်ုပ်တို့ အတည်ပြုထားပါသည်။ သို့သော် အစုလိုက်အသိအမှတ်ပြုခြင်းမပြုခြင်းသည် အလွန်အရေးကြီးသော သက်ရောက်မှုမရှိဟု ဆိုလိုခြင်းမဟုတ်ပါ။ အသိအမှတ်မပြုခြင်းသည် ကာကွယ်မှုအခြေအနေ ၊ သို့မဟုတ် အခြေအနေကို ဖျက်စီးခြင်း သက်ရောက်မှုရှိမည်မဟုတ်ကြောင်း ကျွန်ုပ်တို့ပြောခဲ့သည်။ ၎င်းတွင်ရှိနိုင်သည့်အရာမှာ အခြေအနေ-ငြင်းဆိုခြင်းအကျိုးသက်ရောက်မှုများ ၊ အဓိပ္ပါယ်မှာ ၎င်းသည် နိုင်ငံတော်အာဏာနှင့်ပတ်သက်သည့် အချို့သောနျူကလီးယားအခွင့်အရေးများ (ဥပမာ၊ ခုခံကာကွယ်မှုဆိုင်ရာအခွင့်အရေးများနှင့် အခွင့်အရေးများ) ကို ချုပ်နှောင်ထားနိုင်ပြီး ငြင်းဆိုနိုင်သည်၊ ဤသို့ဖြင့် နိုင်ငံတော်၏ အခြေအနေကို ဖယ်ရှားနိုင်ခဲ့သည်။ ငြင်းဆိုခြင်းသည် လုံလောက်သောတရားမျှတမှုရှိရမည်ဖြစ်ပြီး ကုလသမဂ္ဂလုံခြုံရေးကောင်စီကဲ့သို့သော တရားဝင်အဖွဲ့အစည်းတစ်ခုမှ ဆင်းသက်လာရမည်၊ သို့မဟုတ် မရှိမဖြစ်လိုအပ်သောစံနှုန်းတစ်ခု သို့မဟုတ် jus cogens ကိုချိုးဖောက်ခြင်းကြောင့် လှုံ့ဆော်ခံရမည်ဖြစ်သည်။

၎င်းက ကျွန်ုပ်တို့အား ကူညီပေးသည်။ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းနားလည်ရန်၊ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ရိုဒီရှားသည် အင်အားကြီးစစ်တပ်နှင့် ဒေသတွင်းမဟာမိတ်များစွာရှိသော်လည်း နိုင်ငံ၏လူမည်းအများစု၏အစိုးရကို မျက်နှာသုတ်ပဝါဖြင့် ဖုံးအုပ်ကာ အဘယ်ကြောင့် လက်ခံရသနည်း။ တရားဝင်နှင့် နိုင်ငံရေးအရ ဝိုင်းရံထားသော စီးပွားရေးပိတ်ဆို့မှုများနှင့် လက်နက်ပိတ်ဆို့မှုများကြားတွင် ရိုဒီးရှားသမ္မတနိုင်ငံ ပြိုလဲရန်မှာ တရားမျှတပြီး လိုအပ်သောကြောင့် ကျဆင်းသွားသည်၊ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းအားဖြင့် ရပ်ရွာက အသိအမှတ်မပြုသည့်အတွက် ကျေးဇူးတင်ပါသည်။နိုင်ငံတကာ။[10]

[1] ဤဆောင်းပါးသည် အပြည်ပြည်ဆိုင်ရာဥပဒေတွင် ပြည်နယ်များကို အသိအမှတ်ပြုခြင်းနှင့်ပတ်သက်၍ အပြည့်စုံဆုံးအလုပ်များထဲမှတစ်ခု၏ ကျိုးကြောင်းဆင်ခြင်မှုကို အနီးကပ်ဖော်ပြထားသည်- S. Talmon၊ “ ဖွဲ့စည်းပုံနှင့် ကြေညာစာတမ်းအယူဝါဒ အသိအမှတ်ပြုခြင်း- Tertium Non Datur?” (2004) 75 BYBIL 101

[2] တစ်ခါတစ်ရံ ၎င်းသည် ပေါင်းစပ်ညှိနှိုင်းပြီး ကြီးမားသော်လည်း၊ အတွေ့အကြုံပြသထားသည့်အတိုင်း

[3] ဆွေးနွေးပြီး အချေအတင်ဖြစ်နိုင်သော်လည်း၊ ၎င်းတို့၏အသေးစိတ်အချက်အလက်များတွင်၊ ဥပမာအားဖြင့်၊ အစိုးရတစ်ရပ်သည် ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ရန်နှင့် ဖွဲ့စည်းတည်ဆောက်ပုံနှင့် နယ်မြေအပေါ် သြဇာအာဏာရှိရန်၊ နိုင်ငံရေးလွတ်လပ်ရေးတောင်းဆိုမှုသည် မည်သည့်အတိုင်းအတာအထိ လုပ်ဆောင်ရမည်၊ စသည်တို့ကို ဆွေးနွေးထားသည်။

[4] 1933 ခုနှစ် Montevideo ကွန်ဗင်းရှင်း၊ အပိုဒ် 3၊ 1948 ခုနှစ် အမေရိကန်ပြည်ထောင်စုများအဖွဲ့၏ ပဋိညာဉ်စာတမ်း၊ ပြည်နယ်များနှင့် ၎င်းတို့၏ အမြင့်ဆုံးတရားရုံးများ၏ ယေဘုယျကျင့်ထုံးများနှင့် အမှုတွဲတွင် ICJ ၏ တရားစီရင်ပိုင်ခွင့် ကာကွယ်ခြင်းဆိုင်ရာ သဘောတူစာချုပ် လျှောက်လွှာ နှင့် Genocide of Crime of Punishment (Preliminary Objections) (1996)

[5] နိုင်ငံတကာဥပဒေတွင် erga omnes အဖြစ် ခန့်အပ်ခြင်းအား အပြည်ပြည်ဆိုင်ရာဥပဒေတွင် ဖော်ပြထားသော်လည်း၊ ရိုဒီးရှား၏လွတ်လပ်ရေးကြေငြာချက်။

[6] တောင်အာဖရိကမှလွဲ၍ ကျန်

[7] ဗီယင်နာစာချုပ်များဆိုင်ရာဥပဒေ 1969၊ အပိုဒ် 53

[8] စပျစ်နွယ်ပင် ကိုးကားအမှတ် 1၊ p.134-135

[9] လုံခြုံရေးကောင်စီ၏ ဆုံးဖြတ်ချက် 541 (1983)

[10] အခြားစိတ်ဝင်စားဖွယ်ရာ ဥပမာတစ်ခုအသိအမှတ်မပြုခြင်းကြောင့် ပြိုကျပျက်စီးသွားသောပြည်နယ်သည် Biafra ဟုခေါ်သော နိုင်ဂျီးရီးယား၏ဒေသဖြစ်သည်။

နိုင်ငံတကာဥပဒေတွင်နိုင်ငံများကို အသိအမှတ်ပြုခြင်း နှင့်ဆင်တူသော အခြားဆောင်းပါးများကို သိရှိလိုပါက သွားရောက်ကြည့်ရှုနိုင်ပါသည်။ အမျိုးအစား အဓိပ္ပါယ်များ ။

ယခုအခါ၊ ကျွန်ုပ်တို့သည် ရိုဒီးရှားအစိုးရ၊ လူမျိုးများ၏ ကံကြမ္မာကို ထိန်းချုပ်ပေးသော၊ အနန္တတန်ခိုးရှင် ဘုရားသခင်ထံ နှိမ့်ချစွာ လက်အောက်ခံလျက် […] လူသားအားလုံး၏ ဂုဏ်သိက္ခာနှင့် လွတ်လပ်မှုကို အာမခံနိုင်စေရန်အတွက် အများအကျိုးကို မြှင့်တင်ရန်၊ ဤကြေငြာချက်ဖြင့် လုပ်ဆောင်ပါ၊ ဤနေရာတွင် ပူးတွဲပါရှိသော ဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံဥပဒေကို Rhodesia မှ ပြည်သူများအား လက်ခံခြင်း၊ အတည်ပြုပြဋ္ဌာန်းပေးခြင်း၊

ဘုရင်မကြီးကို ဘုရားသခင် ကယ်တင်ပါ ”

ထို့ကြောင့် Rhodesia သည် ဗြိတိသျှကိုလိုနီလက်အောက်မှ မိမိကိုယ်ကို လူမျိုးရေးခွဲခြားသောနိုင်ငံအဖြစ်သို့ ထွက်ခွာသွားသည့် ခရီးကို စတင်ခဲ့သည် (မည်သူမှ အသိအမှတ်မပြုပါ။ တောင်အာဖရိကမှလွဲ၍ အခြားပြည်နယ်) Elizabeth II ကို ဘုရင်အဖြစ်၊ ၁၉၇၀ ခုနှစ်တွင် ရောဘတ်မူဂါဘီ၏ ကိုလိုနီဆန့်ကျင်ရေး အင်အားစုများနှင့် ပြည်တွင်းစစ်အတွင်း နိုင်ငံတကာ အထီးကျန်သမ္မတနိုင်ငံအဖြစ်၊ ၁၉၇၉ တွင် လူတိုင်းမဲပေးပိုင်ခွင့်ရှိသော ကိုယ်စားလှယ်အစိုးရသစ်ကို သဘောတူရန် (ဇင်ဘာဘွေ-ရိုဒီရှား)၊ ဗြိတိသျှကိုလိုနီဖြစ်ခြင်းသို့ ခေတ္တပြန်လာရန်၊ 1980 ခုနှစ်တွင် ဇင်ဘာဘွေသမ္မတနိုင်ငံဖြစ်လာရန်နှင့် ယနေ့ကျွန်ုပ်တို့သိထားသော ဇင်ဘာဘွေသမ္မတနိုင်ငံနှင့် ခွဲခြားဆက်ဆံမှုရှိသော လူဖြူလူနည်းစုအုပ်ချုပ်မှု၏ နိဂုံးချုပ်။

သို့သော် အာဖရိကသမိုင်း၏ စိတ်လှုပ်ရှားဖွယ်ရာနှင့် အတော်လေးမသိရသေးသော အခန်းကြီးတစ်ခုဖြစ်သည့်အပြင် ရိုဒီးရှားသည် အလွန်အရေးကြီးပါသည်။ နိုင်ငံတကာဥပဒေဆိုင်ရာ ဖြစ်ရပ်မှန်လေ့လာချက် ကိုယ်ပိုင်ပြဋ္ဌာန်းခွင့်၊ တစ်ဖက်သတ်ခွဲထွက်ရေးနှင့် ပတ်သက်၍ ယနေ့ ကျွန်ုပ်တို့ စိတ်ဝင်စားနေသည့်အရာ- ပြည်နယ်များ၏ အသိအမှတ်ပြုမှု။

၎င်းသည် ကောင်းမွန်ပါသည်။တစ်ဖက်သတ်ခွဲထွက်ခြင်း၏ ရှုပ်ထွေးပွေလီသောအကြောင်းအရာသို့ စကားဝိုင်းတစ်ခုဝင်ရောက်လာသောအခါ “အသိအမှတ်ပြုမှု” ဟူသော စကားလုံးမပေါ်မီ အချိန်တစ်ခုလိုသည်ကို သိရှိလိုသူတိုင်း သိရှိကြသည်။ ပြီးတော့ ဒါက တကယ်ကို သိချင်စရာကောင်းတဲ့ အခြေအနေတစ်ခုပါ၊ ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ ငါတို့နဲ့ မတူတဲ့ တခြားကမ္ဘာမှာ ဖြစ်စဉ်နှစ်ခုစလုံးက ဒီလောက် နီးနီးကပ်ကပ် ဆက်စပ်နေစရာ မလိုပါဘူး။

အချက်ကနေ ခွဲထွက်ခြင်းရဲ့ အကျင့်စာရိတ္တကို တွေးကြည့်တဲ့အခါ အရမ်းများတယ်။ အမြင်၊ ဒဿနအမြင် - ဆိုလိုသည်မှာ ကုစားခြင်း၊ အက္ခရာ သို့မဟုတ် အနှစ်သာရရှုထောင့်မှ သုံးသပ်သောအခါ - နိယာမနှင့် လက်တွေ့ကျသော ဆင်ခြင်သုံးသပ်ချက်များ၏ ငြင်းခုံချက်များသည် နိုင်ငံခြားအသိအမှတ်ပြုမှုကဲ့သို့ ထူးထူးခြားခြား ထူးထူးခြားခြား တစ်စုံတစ်ရာကို ဖြန်ဖြေခြင်းမပြုဘဲ တစ်ခု သို့မဟုတ် အခြားတစ်ခုကို ကောက်ချက်ချရန် ကျွန်ုပ်တို့ကို ဦးတည်စေသည်။ ပြည်တွင်း သို့မဟုတ် နိုင်ငံတကာဥပဒေမှ ကျွန်ုပ်တို့သည် ၎င်းကိုတရားဝင်မှန်ဘီလူးမှမြင်ရလျှင်ပင် အသိအမှတ်ပြုမှုသည် အလွန်သက်ဆိုင်နေမည်မဟုတ် - သာမန်အားဖြင့်၊ ပုံမှန်အားဖြင့်၊ ဥပဒေ၏ကန့်သတ်ချက်များနှင့်အညီ လုပ်ဆောင်သောအရာများ၊ အခြားသူများပြောသည်ဖြစ်စေ တရား၀င်ဖြစ်သည်။

ဤအချက်ကို နိုင်ငံတကာဥပဒေ၏ သီးခြားသဘောသဘာဝကြောင့် နားလည်နိုင်သည်၊ အဓိက ဘာသာရပ်များ (ပြည်နယ်များ) သည်လည်း ပူးတွဲဥပဒေပြုသူများဖြစ်သည့် အလျားလိုက် တရားစီရင်ရေးစနစ်ဖြစ်သည်။ တစ်ခါတစ်ရံတွင် အဆိုပါနိုင်ငံများသည် နိုင်ငံတကာသဘောတူစာချုပ်များမှတစ်ဆင့် တရားဝင်နှင့် ပြတ်သားသောလုပ်ထုံးလုပ်နည်းများဖြင့် စံနှုန်းများကို ဖန်တီးပေးသော်လည်း တစ်ခါတစ်ရံ၊တခါတရံတွင် ၎င်းတို့သည် ၎င်းတို့၏ ထင်ရှားသော အလေ့အထများနှင့် ယုံကြည်ချက်များ၊ နိုင်ငံတကာ ဓလေ့ထုံးတမ်းများမှတဆင့် ထိုသို့ပြုလုပ်ကြသည်။ သို့သော်လည်း၊ နိုင်ငံတကာဥပဒေတွင်နိုင်ငံများကိုအသိအမှတ်ပြုခြင်းဆိုင်ရာမေးခွန်းသည်အခြားနိုင်ငံများ၏အသိအမှတ်ပြုမှုဖြင့်နိုင်ငံများ၏ရိုးရှင်းသောဓလေ့ထုံးတမ်းများဖန်တီးခြင်းထက်ပိုမိုရှုပ်ထွေးသည်ကိုကျွန်ုပ်တို့တွေ့မြင်ရတော့မည်ဖြစ်ပါသည်။

ဘာလဲ။ နိုင်ငံတကာဥပဒေတွင် နိုင်ငံများကို အသိအမှတ်ပြုခြင်း [1]

နိုင်ငံများကို အသိအမှတ်ပြုခြင်းသည် အခြေခံကျသော နိုင်ငံရေးဖြစ်စဉ်တစ်ခုဖြစ်သော်လည်း ဥပဒေကြောင်းအရ အကျိုးဆက်များရှိသည်။ ၎င်းသည် တစ်ဖက်သတ်လုပ်ဆောင်မှု[2] နှင့် အခြားအဖွဲ့အစည်းတစ်ခုသည်လည်း ပြည်နယ်တစ်ခုဖြစ်ကြောင်း ကြေညာသည့် တစ်ဖက်သတ်ဆောင်ရွက်ချက်ဖြစ်ပြီး၊ ထို့ကြောင့် တန်းတူညီမျှမှုဆိုင်ရာ တရားဥပဒေနှင့်အညီ ဆက်ဆံမည်ဖြစ်သည်။ ပြီးတော့ ဒီထုတ်ပြန်ချက်က ဘယ်လိုပုံစံလဲ။ လက်တွေ့ဥပမာကိုကြည့်ရအောင်။ စပိန်နိုင်ငံသည် မတ် ၈ ရက်၊ ၁၉၂၁ ခုနှစ်တွင် နိုင်ငံခြားရေးဝန်ကြီး (ယခု နိုင်ငံခြားရေး) မှ စပိန်နိုင်ငံ အက်စတိုးနီးယား ကိုယ်စားလှယ်ထံ စာတစ်စောင်မှတစ်ဆင့် အက်စတိုးနီးယားသမ္မတနိုင်ငံကို အသိအမှတ်ပြုခဲ့သည်-

“ချစ်စွာသော သခင်၊ ငါ V.E အသိအမှတ်ပြုဂုဏ်ပြုခြင်းရှိသည်။ အက်စတိုးနီးယားသမ္မတနိုင်ငံအစိုးရသည် သင်၏ ဥက္ကဋ္ဌထံ လွှဲအပ်ထားသည့် သင်၏ မြတ်စွာဘုရား၏ ပူးပေါင်းပါဝင်မှုဖြင့် ယခုလက်ရှိနှစ်၏ ၃ ရက်စွဲပါ သင်၏မှတ်စု။ ထို့ကြောင့် စပိန်အစိုးရသည် အက်စ်တိုးနီးယားကို လွတ်လပ်၍ အချုပ်အခြာအာဏာပိုင်နိုင်ငံတစ်ခုအဖြစ် အသိအမှတ်ပြုကာ ၎င်းနှင့် ဆက်ဆံရေးတွင် ဝင်ရောက်ကာ သံတမန်ရေးရာနှင့် ကောင်စစ်ဝန်အေးဂျင့်များဖြင့် ထိုအစိုးရအနီးတွင် ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ ကိုယ်စားပြုခဲ့သည်။

ဆန္ဒပြုပါသည်။စပိန်အစိုးရသည် တရားဝင်ဖွဲ့စည်းထားသော နိုင်ငံအားလုံးနှင့် အကောင်းဆုံးနှင့် အရင်းနှီးဆုံးဆက်ဆံရေးကို အမြဲထိန်းသိမ်းထားရန် V.E မှ အသိပေးထားသည်။ ကျွန်ုပ်အားဖြင့်၊ စပိန်သည် အက်စတိုးနီးယားသမ္မတနိုင်ငံကို [sic] လွတ်လပ်၍ အချုပ်အခြာအာဏာပိုင်နိုင်ငံအဖြစ် အသိအမှတ်ပြုကြောင်း စပိန်နိုင်ငံမှ

ဤကဲ့သို့သောစာတစ်စောင်၏ဖွဲ့စည်းမှုအတွက် (“ဒါတွေအားလုံး၊ တရားဝင်ဖွဲ့စည်းထားသောပြည်နယ်များ") ဟူသော စကားလုံးကိုယ်တိုင် အကြံပြုထားသည့်အတိုင်း အသိအမှတ်ပြုမှုသည် ဖြစ်ရပ်မှန်အချက်အလက်များကို စိစစ်ခြင်းမျှသာဖြစ်သည်ဟု နုတ်ယူနိုင်ပါသည်။ သို့ရာတွင်၊ ဤထုတ်ပြန်ချက်သည် ဦးစားပေး သည် နိုင်ငံတော်အာဏာ၏ ရည်မှန်းချက်လိုအပ်ချက်များကို ပြည့်မီကြောင်း အတည်ပြုချက်သာဖြစ်သင့်သည်၊ မကြာခဏ နိုင်ငံတကာ သို့မဟုတ် ပြည်တွင်းနိုင်ငံရေးဆိုင်ရာ ထည့်သွင်းစဉ်းစားမှုများအပေါ် မူတည်ပါသည်။

ကမ္ဘာ့နိုင်ငံအများစုမှ အသိအမှတ်မပြုသော ထိုင်ဝမ် (တရားဝင်၊ တရုတ်သမ္မတနိုင်ငံ) ကို တွေးကြည့်ရုံမျှဖြင့် ၎င်း၏နိုင်ငံတော် လက္ခဏာများ ချို့ယွင်းမှုကြောင့် တရားမျှတရန် ခက်ခဲသည်။ သို့မဟုတ် ထိုအချိန်ကမရှိသော်လည်း ကျယ်ကျယ်ပြန့်ပြန့်အသိအမှတ်ပြုခံခဲ့ရသော အချို့သောပြည်နယ်များတွင်၊ ဥပမာအားဖြင့်၊ ကွန်ဂိုဒီမိုကရက်တစ်သမ္မတနိုင်ငံကဲ့သို့သော ပြည်နယ်၏လိုအပ်ချက်အချို့ကို ထင်ရှားစေသည်။ ပြည်နယ်? အပြည်ပြည်ဆိုင်ရာဥပဒေသည် ယေဘူယျအားဖြင့် အောက်ပါလိုအပ်ချက်များကို ရည်ညွှန်းသည်[3]-

1. လူဦးရေ
2. တွင် ရှိသည်a နယ်မြေ သတ်မှတ်ထားသည်၊
3. ထိရောက်သော အများသူငှာ အာဏာပိုင် မှ စီစဉ်ပေးသည့်
   1. အတွင်းပိုင်း၊ အချုပ်အခြာအာဏာ (ဆိုလိုသည်မှာ နယ်မြေအတွင်း အမြင့်ဆုံးအာဏာပိုင်ဖြစ်ခြင်း၊ နိုင်ငံတော်ဖွဲ့စည်းပုံ အခြေခံဥပဒေကို အဆုံးအဖြတ်ပေးနိုင်စွမ်းရှိသော) နှင့်
   2. ပြည်ပအချုပ်အခြာအာဏာ (အခြားနိုင်ငံခြားပြည်နယ်များ၏ လက်အောက်ခံမဟုတ်သော တရားဝင်လွတ်လပ်မှုဖြစ်ခြင်း)

သို့သော် ကျွန်ုပ်တို့သည် “နိုင်ငံတော်” ဟုခေါ်ဆိုရမည့်အချက်များနှင့်ပတ်သက်၍ အနည်းနှင့်အများ ရှင်းရှင်းလင်းလင်းသိပါက၊ အသိအမှတ်ပြုခြင်းဆိုင်ရာမေးခွန်းသည် အဘယ်ကြောင့် ဤမျှမကြာခဏပေါ်လာသနည်း။ ၎င်းသည် သူ့ကိုယ်သူ “State” ဟုခေါ်သော အဖွဲ့အစည်းတစ်ခု၏ ပြည်နယ်ဇာတ်ကောင်တွင် မည်သည့်အခန်းကဏ္ဍမှ ပါဝင်သနည်း။ ဤကိစ္စနှင့်စပ်လျဉ်း၍ ပုံဖော်ထားသည့် အဓိကသီအိုရီနှစ်ခုဖြစ်သည့် ဖွဲ့စည်းပုံဆိုင်ရာသီအိုရီ အသိအမှတ်ပြုမှုနှင့် ကြေငြာသီအိုရီ အသိအမှတ်ပြုမှုကို ကြည့်ကြပါစို့။

ဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံသီအိုရီ နိုင်ငံများကို အသိအမှတ်ပြုခြင်း

ဖွဲ့စည်းပုံဆိုင်ရာ သီအိုရီအရ၊ အခြားပြည်နယ်များက နိုင်ငံတော်အား အသိအမှတ်ပြုခြင်းသည် နိုင်ငံတော်၏ အုပ်ချုပ်မှုဆိုင်ရာ သတ်မှတ်ချက်များတွင် အဓိကလိုအပ်ချက်တစ်ခုဖြစ်သည်။ ဆိုလိုသည်မှာ အခြားပြည်နယ်များက အသိအမှတ်မပြုဘဲ၊ ပြည်နယ်တစ်ခုသည် မဟုတ်ပါ။ ယင်းသည် နိုင်ငံတကာဥပဒေ၏ အပြုသဘောဆောင်သော စေတနာဆန္ဒသဘောထားနှင့် ကိုက်ညီပြီး နိုင်ငံတကာဥပဒေရေးရာ ဆက်ဆံရေးသည် သက်ဆိုင်ရာနိုင်ငံများ၏ သဘောတူညီချက်ဖြင့်သာ ပေါ်ထွက်လာနိုင်သည်နှင့်အညီ ယခုအခါ ခေတ်နောက်ကျနေပြီဖြစ်သည်။ အခြားပြည်နယ်တစ်ခု၏ တည်ရှိမှုကို နိုင်ငံများက အသိအမှတ်မပြုပါက ၎င်းတို့မဖြစ်နိုင်ပေ။ယင်း၏အခွင့်အရေးများကို လေးစားလိုက်နာရန် တာဝန်ရှိသည်။

အသိအမှတ်ပြုမှု၊ ဤသီအိုရီအရ၊ နိုင်ငံတော်၏ ဖန်တီးမှုအခြေအနေ ဇာတ်ကောင်တစ်ခု ရှိမည်ဖြစ်သည်။ အခြားပြည်နယ်များ၏ အသိအမှတ်ပြုမှုမရှိဘဲ နိုင်ငံတစ်ခု၏ အဆင့်အတန်း ကို တားဆီးနိုင်မည်ဖြစ်သည်။

သို့သော် ဤသီအိုရီသည် ပြဿနာများစွာကို ကြုံတွေ့နေရသောကြောင့် လက်ရှိတွင် ဤသီအိုရီသည် အလွန်နည်းပါးပါသည်။ ဦးစွာ၊ ၎င်း၏လျှောက်လွှာတွင် “နိုင်ငံတော်” သည် နှိုင်းရနှင့် မညီမညွတ် ဖြစ်သည့် ဥပဒေဆိုင်ရာ အခင်းအကျင်းတစ်ခုအဖြစ် ပေါ်ပေါက်လာမည်ဖြစ်သည်။ အဓိပ္ပါယ်ဖွင့်ဆိုရလျှင် နိုင်ငံတော်သည် အခြားနိုင်ငံမှ ဖန်တီးထားခြင်းမဟုတ်သော နိုင်ငံတကာဥပဒေ၏ သဘာဝဘာသာရပ်ဖြစ်သည်။ ဒီလိုမှမဟုတ်ရင် နိုင်ငံအားလုံးရဲ့ အချုပ်အခြာအာဏာ တန်းတူညီမျှမှုဟာ နိုင်ငံတကာ တရားဥပဒေအမိန့်ရဲ့ အခြေခံအကျဆုံး အခြေခံမူတွေနဲ့ ကိုက်ညီမှု ရှိမှာ မဟုတ်ပါဘူး။ ထို့အပြင်၊ ကုလသမဂ္ဂအဖွဲ့ဝင်နိုင်ငံအဖြစ် ဝင်ခွင့်လက်ခံခြင်းသည် ဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံဥပဒေအရ အသိအမှတ်ပြုခြင်းဖြစ်ပြီး နှိုင်းရဝါဒနှင့် မညီမညွတ်များကို ရှောင်ရှားရန် ဖြစ်နိုင်ခြေမှာ အလွန်ယုံကြည်ပုံမပေါ်ပေ။ ကုလသမဂ္ဂထံသို့ ၁၉၉၁ ခုနှစ်တွင် UN မှ။

ဒုတိယ၊ ဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံဥပဒေ သီအိုရီက အဘယ်ကြောင့် အသိအမှတ်မပြုသောနိုင်ငံများသည် မှားယွင်းသောလုပ်ရပ်များအတွက် နိုင်ငံတကာတွင် တာဝန်ရှိကြောင်း ရှင်းပြနိုင်မည်မဟုတ်ပေ။ ဤနေရာတွင် ကျွန်ုပ်တို့သည် ရိုဒီးရှားကိစ္စသို့ ပြန်သွားရန်ဖြစ်သည်။ ကုလသမဂ္ဂလုံခြုံရေးကောင်စီ၏ ဆုံးဖြတ်ချက်အမှတ် ၄၅၅ (၁၉၇၉)ဇမ်ဘီယာ (ယခင် မြောက်ပိုင်းရိုဒီးရှား) ကို ရန်စရန် တာဝန်ရှိပြီး ၎င်းအတွက် လျော်ကြေးပေးရန် တာဝန်ရှိကြောင်း ရိုဒီးရှားသမ္မတနိုင်ငံ (မည်သူမျှ အသိအမှတ်ပြုခြင်းမရှိ) က အသိအမှတ်ပြုခဲ့သည်။ အကယ်၍ Rhodesia သည် နိုင်ငံတကာဥပဒေ၏ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းမျှပင်မဟုတ်ပါက ထို့နောက် နိုင်ငံတကာဥပဒေကို မည်သို့ချိုးဖောက်နိုင်မည်နည်း။

နိုင်ငံတော်အသိအမှတ်ပြုမှုဆိုင်ရာ ကြေငြာသီအိုရီ

ဤသီအိုရီ၊ လောလောဆယ်တွင်၊ ကျယ်ကျယ်ပြန့်ပြန့် ထောက်ခံမှု ရှိသည်[4]၊ အသိအမှတ်ပြုမှုသည် စစ်မှန်သော အတည်ပြုချက် သို့မဟုတ် သက်သေပြချက် ဖြစ်သည်၊ နိုင်ငံတော်အာဏာ၏ အစစ်အမှန် ယူဆချက်များ တည်ရှိကြောင်းကို ဆက်လက်ထိန်းသိမ်းထားသည်။ တစ်နည်းဆိုရသော် ဤသီအိုရီအရ၊ အသိအမှတ်ပြုခြင်းမပြုမီ နိုင်ငံတော်၏ ရပ်တည်မှုသည် အထက်ဖော်ပြပါ လက္ခဏာများရှိကြောင်း နိုင်ငံတော်သည် အထက်ဖော်ပြပါ ဝိသေသလက္ခဏာများနှင့် ပြည့်စုံသော ဖြစ်ရပ်မှန်နှင့် တရားဥပဒေဆိုင်ရာ ဖြစ်ရပ်မှန်တစ်ခု ဖြစ်နေပြီဖြစ်သည်။ ဤသဘောအရ၊ အသိအမှတ်ပြုမှုတွင် အခြေအနေဖန်တီးသည့် ဇာတ်ကောင် ရှိမည်မဟုတ်သော်လည်း အခြေအနေ-အတည်ပြုခြင်း ။ ၎င်းသည် အပြည်ပြည်ဆိုင်ရာဥပဒေ၏ သဘာဝဥပဒေရှုထောင့်နှင့် ကိုက်ညီပြီး ရည်ရွယ်ချက်ရှိသော ဥပဒေတစ်ခု၏ သဘာဝဘာသာရပ်များအဖြစ် (နိုင်ငံခြားသားများ၏ အသိအမှတ်ပြုမှုဖြင့် တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းဖန်တီးထားခြင်းမဟုတ်ဘဲ) နိုင်ငံအဖြစ် “မွေးဖွား” လာပါသည်။

ဤနည်းဖြင့်၊ နိုင်ငံသစ်သည် အခွင့်အရေးများကို ခံစားရမည် ဖြစ်ပြီး ၎င်းတို့အား အသိအမှတ်ပြုသည်ဖြစ်စေ မသက်ဆိုင်ဘဲ နိုင်ငံတကာ ဓလေ့ထုံးတမ်းများမှ ဆင်းသက်လာသော စံနှုန်းများ၏ အနိမ့်ဆုံး core ဖြင့် ချက်ချင်း ချည်နှောင်မည်ဖြစ်သည်။ ဤသို့ဆိုလျှင် အထက်ဖော်ပြပါကို ရှင်းပြပါမည်။ရိုဒီးရှားဖြစ်ရပ်- ၎င်းသည် ယင်းကဲ့သို့ အသိအမှတ်မပြုဘဲ နိုင်ငံတော်၏တရားမ၀င်သောလက္ခဏာတစ်ရပ်ကို ကျူးလွန်နိုင်ခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် အသိအမှတ်ပြုခြင်းမရှိပါက နိုင်ငံတကာဥပဒေ၏ ရွေးချယ်ခွင့်အပိုင်း ကို နိုင်ငံတော်မှ ဝင်ရောက်ခွင့်မပြုဘဲ အခြားနိုင်ငံများနှင့် ဆက်နွှယ်ခြင်းရှိ၊ မရှိ လွတ်လပ်စွာ ဆုံးဖြတ်သည့်နိုင်ငံများနှင့် စပ်လျဉ်း၍ တားဆီးနိုင်သည်။ ယင်း၏ ချက်ခြင်းအကျဆုံး သက်ရောက်မှုမှာ အခြားနိုင်ငံများနှင့် သံတမန်ဆက်ဆံရေးနှင့် နိုင်ငံတကာ သဘောတူစာချုပ်များ ထူထောင်ခြင်း သို့မဟုတ် မလုပ်ဆောင်ခြင်းဖြစ်သည်

သို့သော် ၎င်းသည် စုပေါင်းဆုံးဖြတ်သည့် အခြေအနေများတွင် ပြဿနာများ ဖြစ်စေသည် (ဥပမာ၊ လုံခြုံရေးကောင်စီ၏ အားဖြင့်၊ ဥပမာအားဖြင့် UN သည် နိုင်ငံတစ်နိုင်ငံ၏ ကိုယ်ပိုင်ပြဌာန်းခွင့်ကို ချိုးဖောက်မှုဖြင့် ဖွဲ့စည်းထားသောကြောင့် နိုင်ငံတစ်နိုင်ငံကို အသိအမှတ်မပြုပါ။ ဤအရာသည် သင့်အတွက် ယောင်ဝါးဝါးဖြစ်ပုံရပါက စိတ်မပူပါနှင့်၊ ၎င်းမှာ ပုံမှန်ဖြစ်သည်- ၎င်းမှာ Rhodesian ကိစ္စတွင် ကျွန်ုပ်တို့သည် နိုင်ငံတော်အသိအမှတ်ပြုမှု သီအိုရီနှစ်ခုစလုံးအတွက် ပြဿနာဖြစ်လာသောကြောင့်ဖြစ်သည်။

Rhodesia ကို သဘောတူပါက၊ နိုင်ငံတစ်နိုင်ငံဖြစ်ရန် ရည်မှန်းချက်လိုအပ်ချက်များနှင့် ကိုက်ညီသောကြောင့် ပြည်နယ်တစ်ခုအနေဖြင့် အသိအမှတ်ပြုခြင်းမပြုရန် အဘယ်ကြောင့်တားမြစ်ထားသနည်း။ ရိုဒီးရှားတွင် လူမျိုးရေးခွဲခြားသည့် စရိုက်ရှိနေသော်လည်း ၎င်း၏ပြည်နယ်အဆင့်မှ ပေးအပ်သည့် အနိမ့်ဆုံးအခွင့်အရေးများ မရှိပါလား။

Rhodesia ကဲ့သို့သော နိုင်ငံများကို စုပေါင်းအသိအမှတ်ပြုခြင်းမဟုတ်သည့် ပြဿနာများ

နည်းလမ်းများထဲမှ တစ်ခု။ ဘယ် declarative theorists တွေက ဖြေရှင်းဖို့ ကြိုးစားကြတာလဲ။