আমাৰ ইতিহাসত এটা মুহূৰ্ত আছিল য'ত বৰ্তমানৰ গণতান্ত্ৰিক যুক্তি ওলোটা হৈছিল। বিজয়ী দলটো আৰু শেষত পৰৱৰ্তী শাসকজন নিৰ্বাচনৰ পৰা ওলাই নাহিল, কিন্তু মাদ্ৰিদত কৰা ৰাজনৈতিক চুক্তিসমূহত ইয়াৰ জন্ম হৈছিল, যাতে নিৰ্বাচনসমূহ এনেদৰে সংগঠিত কৰা হৈছিল যাতে ই ব্যাপকভাৱে জয়ী হয়। পৃথিৱীখন ওলোটাকৈ।
১৯ শতিকাৰ ৰাজনৈতিক ব্যৱস্থা
এই সকলোবোৰ বুজিব পাৰি যদিহে আমি পাছলৈ ১৯ শতিকাৰ ৰাজনীতি বুজি পাওঁ। চৰকাৰ পৰিৱৰ্তন, যেতিয়া ইয়াৰ অৰ্থ আছিল দল পৰিৱৰ্তন, তেতিয়া নিৰ্বাচনৰ জৰিয়তে নহয় বৰঞ্চ মুকুটৰ সিদ্ধান্তৰ দ্বাৰা, কেতিয়াবা আকাংক্ষিততকৈ অধিক, হিংসাত্মকভাৱে জোৰকৈ কৰা হৈছিল। ৰাজনৈতিক গোটসমূহে কেতিয়াবা অস্ত্ৰৰ হেঁচাত, আন কেতিয়াবা চহৰসমূহত ৰাজপথৰ দাঙ্গাৰ সৈতে, মুকুটৰ ওপৰত কাম কৰিছিল, প্ৰায়ে চৰকাৰ গঠনৰ কামটো সাধন কৰিছিল, যাৰ বাবে নিৰ্বাচনত হেতালি খেলাৰ সম্ভাৱনাও আছিল। নিৰ্বাচন, যেতিয়া কোনো আছিল, তেতিয়া ক্ষমতাধাৰীসকলে পূৰ্বে যি সিদ্ধান্ত লৈছিল তাক প্ৰৱঞ্চনাৰে অনুমোদন দিয়াত সীমাবদ্ধ আছিল।
মনত ৰাখিব যে ১৯ শতিকাৰ স্পেইনৰ ৰাজনৈতিক ব্যৱস্থাটো সামৰিক হস্তক্ষেপবাদৰ দ্বাৰা চিহ্নিত আছিল, ঘোষণাসমূহ ক্ৰমত আছিল ব্ৰডছৱৰ্ডসমূহে বিশেষকৈ দ্বিতীয় ইছাবেলৰ ৰাজত্বকালত প্ৰাসংগিক প্ৰাধান্য লাভ কৰিছিল। তেওঁৰ ৰাজত্বকালত ১৮৩৩ চনৰ পৰা ১৮৬৮ চনলৈকে ২২টা সাধাৰণ নিৰ্বাচন হৈছিল।
পদক্ষেপনিৰ্বাচন, যিটো দেশৰ শাসন ক্ষমতাৰ বাবে আটাইতকৈ সুবিধাজনক বুলি বিবেচিত হৈছিল। এইদৰে ফলাফলসমূহ এই উদ্দেশ্যে হেতালি খেলা, অভিযোজিত আৰু মিশ্ৰিত কৰা হৈছিল। ভোট গণনাৰ সুপৰিচিত "পুচেৰাজো" জনপ্ৰিয় হৈ পৰিল। এই শব্দটো আহিছে যিটো পাত্ৰত বেলট লুকুৱাই থোৱা আছিল। বা ভোট দিবলৈ সময়মতে জীৱিত হৈ উঠা মৃত লোকক বিচাৰি উলিওৱাৰ নতুন "কৌশল" আৰু অৱশ্যেই তেওঁলোকে প্ৰতিষ্ঠিত প্ৰাৰ্থীৰ সপক্ষে তেনে কৰিছিল।
The cacique
কিন্তু বাস্তৱত আমি আগৰ অনুচ্ছেদবোৰত ঘোষণা কৰা "অতিৰিক্ত" সহায়টো আছিল পুনৰুদ্ধাৰ ৰাজনৈতিক ব্যৱস্থাৰ কাৰ্য্যকলাপৰ বাবে এজন মৌলিক ব্যক্তি কেচিকৰ, যিয়ে নিজৰ সমষ্টিৰ নিৰ্বাচনী আচৰণ নিয়ন্ত্ৰণ কৰিছিল আৰু কাৰ বাবে ধন্যবাদ , লক্ষ্যত উপনীত হ'বলৈ প্ৰয়োজনীয় ভোট লাভ কৰা সম্ভৱ হৈছিল।নিৰ্বাচনৰ ফলাফল দলসমূহে সহমতত উপনীত হৈছিল। ই আছিল বিচ্ছিন্ন আৰু নিৰক্ষৰ গ্ৰাম্য জনসংখ্যা আৰু দূৰৈৰ আৰু অস্বচ্ছ প্ৰশাসনিক গাঁথনিৰ মাজৰ হিঞ্জ। তেওঁ ক্ষমতাক প্ৰতিনিধিত্ব কৰাটো বন্ধ কৰা নাছিল। স্থানীয়, আঞ্চলিক বা প্ৰাদেশিক অভিজাত শ্ৰেণী, মাটিৰ মালিক, বৃহৎ ভাড়াতীয়া, ব্যৱসায়ী, ধনদাতা, উকীল, চিকিৎসক, পৌৰসভাৰ বিষয়া, যিসকলে স্থানীয় লোকসকলক চিনি পাইছিল, যাৰ ওপৰত তেওঁলোকৰ আছিল, তেওঁলোকৰ সেৱাত উইল আৰু ভোটসমূহ স্থানান্তৰ কৰা লিভাৰটোৱেই আছিল এটা মহান আৰোহী, ইয়াৰ সামাজিক, সাংস্কৃতিক আৰু অৰ্থনৈতিক শ্ৰেষ্ঠত্বৰ ওপৰত ভিত্তি কৰি। তেওঁলোক হৈ পৰিলস্থানীয় সম্প্ৰদায় আৰু ৰাষ্ট্ৰৰ মাজত মধ্যস্থতাকাৰীসকল। তেওঁৰ ইচ্ছাই আছিল একমাত্ৰ আইন: নিজকে নিজৰ মেণ্টেলৰ তলত ৰখা আৰু তেওঁৰ লগত বিপদত নপৰিবলৈ চেষ্টা কৰাটো এইদৰে স্পেনিছ কৃষকজনৰ বাবে কেৱল জীয়াই থকাৰ কথা আছিল।
কিছুমান নিৰ্বাচনী ফলাফল লাভৰ চুক্তি ৰাষ্ট্ৰপতিত্বৰ পৰাই আৰম্ভ হৈছিল য'ত প্ৰতিখন জিলাৰ লগত সংগতি ৰাখি কিছুমান বাকচ নিৰ্ধাৰণ কৰা হৈছিল, য'ত তেওঁলোকে নিৰ্বাচিত হ'বলগীয়া স্থানীয় প্ৰাৰ্থীসকলৰ নাম ৰাখিছিল। এই অপাৰেচনটোক "পাইজিং" বুলি কোৱা হৈছিল। এবাৰ লাভ কৰিবলগীয়া নিৰ্বাচনী ফলাফল ডিজাইন কৰি লোৱাৰ পিছত স্থানীয় কেচিকসকলক জনোৱা হৈছিল, যাতে তেওঁলোকে যিমান পাৰি আনুমানিকভাৱে বাকচত পূৰ্বানুমান কৰা ফলাফল লাভ কৰিব পাৰে। যেন সেয়াই যথেষ্ট নহয়, এই প্ৰক্ৰিয়াটোক গ্ৰাম্য অঞ্চলৰ প্ৰতিনিধিত্বৰ অনুকূল নিৰ্বাচনী ব্যৱস্থাৰ ভিতৰত ফ্ৰেমৱৰ্ক কৰা হৈছিল, যিহেতু ই আটাইতকৈ হেঁচা প্ৰয়োগযোগ্য আছিল, আৰু এক নিৰ্দিষ্ট বিবেচনাৰে আইনখনৰ ব্যাখ্যা আৰু প্ৰয়োগ কৰা এক স্বৈৰাচাৰী কেন্দ্ৰীয়তাবাদৰ ভিতৰত।
সৰ্বাধিক প্ৰতিনিধিত্বমূলক কেচিক
এইবোৰ সেই স্পেইনৰ আটাইতকৈ প্ৰতিনিধিত্বমূলক আৰু প্ৰাসংগিক কেচিক হ'ব। মালাগাৰ দ্বাৰা আৰু এন্টেকেৰাৰ কুকুৰা বুলি ডাকনাম দিয়া ফ্ৰান্সিস্কো ৰোমেৰো ৰবলেডো সদায় নিজৰ দেশবাসীৰ ছাঁত আছিলকেনোভাছ; গ্যালিচিয়ান caciquiismo Eugenio Montero Ríos আকৃতিত সমগ্ৰ শতিকাৰ ইয়াৰ অন্যতম বিশিষ্ট প্ৰতিনিধি আছে. তেওঁ বিভিন্ন মন্ত্ৰী পদত অধিষ্ঠিত হ’বলৈ আহিছিল, কিন্তু তেওঁৰ নাম সৰ্বোপৰি ১৮৯৮ চনৰ পেৰিছৰ ভাগ্যজনক সন্ধিৰ সৈতে জড়িত হ’ব, য’ত স্পেইনৰ প্ৰতিনিধি দলৰ মুৰব্বী হিচাপে তেওঁ আমেৰিকাৰ ওচৰত অপমানজনক আত্মসমৰ্পণৰ স্বাক্ষৰ কৰিবলগীয়া হৈছিল; আলেজান্দ্ৰ' পিডাল ৱাই মন আষ্টুৰিয়াছৰ জাৰ হিচাপে পৰিচিত; জোচে চানচেজ গুয়েৰা কংগ্ৰেছৰ সভাপতি হয়। ১৯২২ চনত মন্ত্ৰী আৰু আনকি চৰকাৰৰ সভাপতি, তেওঁৰ ক্ষমতাৰ কেন্দ্ৰ আছিল কৰ্ডোবা আৰু অধিক নিৰ্দিষ্টভাৱে কাব্ৰা চহৰ; জেৰমান গামাজোৱে কেষ্টিলিয়ান শস্য খেতিয়কসকলৰ সুৰক্ষাবাদী স্বাৰ্থ ৰক্ষা কৰি ভেলাডলিডক নিয়ন্ত্ৰণ কৰিছিল; গ্ৰেন কেনাৰিয়াত অপৰিসীম ক্ষমতা থকা ফাৰ্নাণ্ডো লিঅ’ন ৱাই কাষ্টিলো বৈদেশিক নীতিৰ প্ৰতি ব্যাপক আগ্ৰহ থকা কেইজনমান নেতাৰ ভিতৰত এজন আছিল; জুয়ান দে লা চিয়েৰভা ৱাই পেনাফিলে মুৰ্চিয়াৰ ৰাজনীতিক "চিৰভিছমো" নামেৰে জনাজাত হোৱাটো সাধন কৰে; আৰু সম্ভৱতঃ সকলোতকৈ পৰিচিত আলভাৰো ডি ফিগুৱেৰ'য়া, কাউণ্ট অৱ ৰোমানোনে, গুয়াডালাজাৰাত তেওঁৰ আলকাৰেনো ফিফৰ সৰ্বশক্তিমান কেচিকে গ্ৰন্থতালিকা
-এলিজাল্ড পেৰেজ-গ্ৰুয়েছ', এম.এ. ডি.(২০১১)। দ্য ৰিষ্ট’ৰেচন, ১৮৭৫-১৯০২। স্পেইনৰ সমসাময়িক ইতিহাস ১৮০৮-১৯২৩ ত। মাদ্ৰিদ: আকাল.
-নুনেজফ্লৰেন্সিও, আৰ নিৰ্বাচনী মুৰব্বী। পাত্ৰৰ পৰা কলহলৈকে। ইতিহাসৰ দুঃসাহসিক অভিযান , 157 .
-মৰেনো লুজন, জে কেচিকুইজমো আৰু পুনৰুদ্ধাৰ স্পেইনত ক্লায়েণ্টেল ৰাজনীতি।
-টাচেল গোমেজ, জে.(১৯৭৮)। আন স্পেইনৰ অঞ্চলৰ তুলনাত আন্দালুছিয়ান কেচিকুইল ব্যৱস্থা (১৯০৩-১৯২৩)। REIS (স্পেনিছ জাৰ্নেল অৱ ছ'চিয়েলজিকেল ৰিচাৰ্চ), 2 .
-য়ানিনি মন্টেছ, এ. স্পেইনত নিৰ্বাচনী হেতালি খেলা: সাৰ্বজনীন ভোটাধিকাৰ আৰু নাগৰিকৰ অংশগ্ৰহণ (1891-1923)। আয়েৰ (সমসাময়িক ইতিহাস সংস্থা), ৩.
এলিজাল্ড পেৰেজ-গ্ৰুয়েছ’, এম.এ. ডি.(২০১১)। দ্য ৰিষ্ট’ৰেচন, ১৮৭৫-১৯০২। স্পেইনৰ সমসাময়িক ইতিহাস ১৮০৮-১৯২৩ ত। মাদ্ৰিদ: আকাল.
নুনেজ ফ্ল'ৰেন্সিঅ', আৰ নিৰ্বাচনী মুৰব্বী। পাত্ৰৰ পৰা কলহলৈকে। ইতিহাসৰ দুঃসাহসিক কৰ্ম , 157 .
মৰেনো লুজন, জে কেচিকুইজমো আৰু পুনৰুদ্ধাৰ স্পেইনত ক্লায়েণ্টেল ৰাজনীতি।
See_also: পূৰ্ণিমাৰ দিনত কি কৰিব?টাচেল গোমেজ, জে.(১৯৭৮)। আন স্পেইনৰ অঞ্চলৰ তুলনাত আন্দালুছিয়ান কেচিকুইল ব্যৱস্থা (১৯০৩-১৯২৩)। REIS (স্পেনিছ জাৰ্নেল অৱ ছ'চিয়েলজিকেল ৰিচাৰ্চ), 2 .
য়ানিনি মন্টেছ, এ. স্পেইনত নিৰ্বাচনী হেতালি খেলা: সাৰ্বজনীন ভোটাধিকাৰ আৰু নাগৰিকৰ অংশগ্ৰহণ (1891-1923)। আয়েৰ (কন্টেম্পৰেৰী হিষ্ট্ৰী এছ’চিয়েচন), ৩.
যদি আপুনি ইয়াৰ সৈতে মিল থকা আন প্ৰবন্ধ জানিব বিচাৰে ১৯ শতিকাৰ নিৰ্বাচনী বছ আপুনি অশ্ৰেণীবিহীন .
শ্ৰেণীটো চাব পাৰেসাংবিধানিকশতিকাৰ আন এটা বৈশিষ্ট্য আছিল সংবিধানৰ প্ৰসাৰ, এইদৰে আমাৰ হাতত আছিল ১৮১২ চনৰ লা পেপাৰ; ১৮৩৭ চনত মধ্যম ত্ৰিবাৰ্ষিক; ১৮৪৫ চনৰ তথাকথিত মধ্যমীয়া দশকত যেতিয়া জেনেৰেলৰ শাসন আৰম্ভ হৈছিল; গ্ল’ৰিয়াছ বিপ্লৱৰ পিছৰ ১৮৬৯ চনৰ; আৰু ১৮৭৬ চনত পুনৰুদ্ধাৰৰ সৈতে। যিকোনো সময়ত ক্ষমতাত থকা দলসমূহৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰি প্ৰত্যেককে ৰক্ষণশীল বা প্ৰগতিশীল হিচাপে শ্ৰেণীভুক্ত কৰা হৈছিল। ১৮৫৬ চনৰ "নন নাটা" আৰু ১৮৭৩ চনৰ ৰিপাব্লিকান ছবিখনক পাহৰি নাযায় যিয়ে পোহৰ দেখা নাপালে।
এই সাংবিধানিক ভ্ৰমণসূচীয়ে অধিক প্ৰামাণিক প্ৰতিনিধিত্ব আৰু অধিক জনপ্ৰিয় অংশগ্ৰহণৰ দিশত সামান্য বিৱৰ্তনৰ সূচনা কৰে। সাৰ্বজনীন ভোটাধিকাৰৰ নীতিয়ে নিজৰ স্থান দখল কৰিছিল আৰু নিজকে এক অনিবাৰ্য উদ্দেশ্য হিচাপে জাপি দিছিল, লোকপিয়লৰ ভোটাধিকাৰক স্থানচ্যুত কৰিছিল। ছবছৰীয়া কাৰ্যকালত বলবৎ হোৱা এক সাৰ্বজনীন ভোটাধিকাৰ আৰু সেইটো ১৮৯০ চনত ছাগাষ্টাৰ হাতত ঘূৰি আহিব>গৌৰৱময়
সম্ভৱতঃ ১৮৬৮ চনত উল্লেখ কৰা বিপ্লৱৰ দৰে বিপ্লৱ আছিল, গৌৰৱময় বিপ্লৱ, যিয়ে, ইয়াক কওঁক, ফলপ্ৰসূ পৰীক্ষাৰ এটা সময় মুকলি কৰিছিল, যেনে বিদেশী বংশৰ আগমনৰ বাবে মুকুট বা গণৰাজ্যৰ গৃহীত, যিয়ে চুক্তি, মধ্যমতা, শান্তিপূৰ্ণ চৰকাৰ পৰিৱৰ্তন, টাৰ্নিজমৰ সৈতে ভিত্তি কৰি সাংবিধানিক ব্যৱস্থাৰ ভেটি স্থাপন কৰাৰ কাম কৰিছিল, আৰু,সময়ৰ লগে লগে সংস্কাৰক গণতান্ত্ৰিক কৰি তোলা। আমি পুনৰুদ্ধাৰৰ ওপৰত উপনীত হওঁ।
পুনৰুদ্ধাৰৰ ৰাজনৈতিক ব্যৱস্থা
পুনৰুদ্ধাৰৰ ৰাজনৈতিক ব্যৱস্থাটোৱে সঠিকভাৱে কাম কৰিবলৈ হ’লে অন্ততঃ দুটা গঠনৰ অস্তিত্ব শক্তিশালী হোৱাটো প্ৰয়োজনীয় আছিল ক্ষমতাৰ পৰ্যায়ক্ৰমে, আটাইতকৈ সুবিধাজনক ৰাজনৈতিক পথৰ ওপৰত একমত হ'ব পৰা আৰু শাসন ব্যৱস্থাক সমৰ্থন কৰা সামাজিক শক্তিসমূহক আদৰি ল'ব পৰা নীতি। এই দুটা গঠনৰ নেতৃত্ব দিছিল ৰক্ষণশীল এণ্টনিঅ’ কানোভাছ ডেল কাষ্টিলো আৰু উদাৰবাদী মাটিও প্ৰাক্সেডেছ ছাগাষ্টাৰ। সামাজিক, ৰাজনৈতিক আৰু অৰ্থনৈতিক স্থিতিশীলতা বিচৰা হৈছিল, ই আছিল এক অসম্পূৰ্ণ ব্যৱস্থা, কিন্তু ১৯ শতিকাৰ বহু অংশ চিহ্নিত কৰা বিদ্ৰোহ আৰু গৃহযুদ্ধতকৈ ভাল। কিন্তু তেওঁলোকক কিছু "অতিৰিক্ত" সহায়ৰ প্ৰয়োজন আছিল আমি দেখাৰ দৰে। কাৰণ জনসাধাৰণৰ মাজত গণতান্ত্ৰিক সংবেদনশীলতা নাছিল আৰু ভোটদানৰ প্ৰতি আগ্ৰহ কম বা নাছিল, অন্যান্য বিষয়ৰ লগতে নিৰ্দিষ্ট তথ্যৰ অভাৱৰ বাবে। শ্ৰেষ্ঠ ক্ষেত্ৰত বিৰত থকাৰ অনুপাত ৬০%ৰ তললৈ নামি যোৱা নাছিল। আমি কৈছো এখন গ্ৰাম্য স্পেইনৰ কথা য’ত শেষ চিন্তা আছিল ৰাজনীতি। বিশেষকৈ মাদ্ৰিদত আপেক্ষিক ৰাজনৈতিক জীৱন আছিল বৃহৎ ৰাজধানীবোৰৰ পৰা এইটো বহুত বেলেগ।
নিৰ্বাচনৰ ফলাফলে ভোটাৰৰ স্বাধীন ইচ্ছাৰ প্ৰতি সঁহাৰি নিদিলে। চৰকাৰখনেই আছিল, আন ৰাজনৈতিক গঠনৰ বাবে দায়বদ্ধসকলৰ সৈতে পূৰ্বৰ চুক্তি, আৰু কিছুমানৰ মতেগ্ৰাম্য, স্থানীয় বা প্ৰাদেশিক উল্লেখযোগ্য ব্যক্তিসকলে, যিয়ে দেশৰ শাসন ক্ষমতাৰ বাবে আটাইতকৈ সুবিধাজনক বুলি বিবেচিত ফলাফল অনুসৰি নিৰ্বাচনত লাভ কৰিবলগীয়া ফলাফলৰ ডিজাইন কৰিছিল। এইদৰে ফলাফলসমূহক এই উদ্দেশ্যে হেতালি খেলা, খাপ খুৱাই লোৱা আৰু মিশ্ৰিত কৰা হৈছিল। ভোট গণনাৰ সুপৰিচিত "পুচেৰাজো" জনপ্ৰিয় হৈ পৰিল। এই শব্দটো আহিছে যিটো পাত্ৰত বেলট লুকুৱাই থোৱা আছিল। বা ভোট দিবলৈ সময়মতে জীৱিত হৈ উঠা মৃত লোকক বিচাৰি উলিওৱাৰ নতুন "কৌশল" আৰু অৱশ্যেই তেওঁলোকে প্ৰতিষ্ঠিত প্ৰাৰ্থীৰ সপক্ষে তেনে কৰিছিল।
কেচিক
কিন্তু বাস্তৱত আমি আগৰ অনুচ্ছেদবোৰত ঘোষণা কৰা "অতিৰিক্ত" সহায়টো আছিল পুনৰুদ্ধাৰ ৰাজনৈতিক ব্যৱস্থাৰ কাৰ্য্যকলাপৰ বাবে এক মৌলিক ব্যক্তিত্ব কেচিকৰ, যিয়ে নিজৰ সমষ্টিৰ নিৰ্বাচনী আচৰণ নিয়ন্ত্ৰণ কৰিছিল আৰু কাৰ কৃপাত , লক্ষ্যত উপনীত হ'বলৈ প্ৰয়োজনীয় ভোট নিশ্চিত কৰা সম্ভৱ হৈছিল।নিৰ্বাচনৰ ফলাফল দলসমূহে সহমতত উপনীত হৈছিল। ই আছিল বিচ্ছিন্ন আৰু নিৰক্ষৰ গ্ৰাম্য জনসংখ্যা আৰু দূৰৈৰ আৰু অস্বচ্ছ প্ৰশাসনিক গাঁথনিৰ মাজৰ হিঞ্জ। তেওঁ ক্ষমতাক প্ৰতিনিধিত্ব কৰাটো বন্ধ কৰা নাছিল। স্থানীয়, আঞ্চলিক বা প্ৰাদেশিক অভিজাত শ্ৰেণী, মাটিৰ মালিক, বৃহৎ ভাড়াতীয়া, ব্যৱসায়ী, ধনদাতা, উকীল, চিকিৎসক, পৌৰসভাৰ বিষয়া, যিসকলে স্থানীয় লোকক চিনি পাইছিল, যাৰ ওপৰত তেওঁলোকৰ আছিল, তেওঁলোকৰ সেৱাত উইল আৰু ভোট স্থানান্তৰ কৰা লিভাৰটোৱেই আছিল এজন মহান আৰোহী,ইয়াৰ সামাজিক, সাংস্কৃতিক আৰু অৰ্থনৈতিক শ্ৰেষ্ঠত্বৰ ওপৰত ভিত্তি কৰি। স্থানীয় সম্প্ৰদায় আৰু ৰাষ্ট্ৰৰ মাজৰ মধ্যস্থতাকাৰী হৈ পৰিল।
কেচিকৰ প্ৰতি অধীনস্থতাৰ সম্পৰ্কবোৰ দোলনাৰ পৰাই স্পষ্টভাৱে প্ৰতিষ্ঠা হৈছিল আৰু মৃত্যুবাদৰ পৰা ৰেহাই নোহোৱা স্বাভাৱিকতাৰে গ্ৰহণ কৰা হৈছিল। তেওঁৰ ইচ্ছাই আছিল একমাত্ৰ আইন: নিজকে নিজৰ মেণ্টেলৰ তলত ৰখা আৰু তেওঁৰ লগত বিপদত নপৰিবলৈ চেষ্টা কৰাটো এইদৰে স্পেনিছ কৃষকজনৰ বাবে কেৱল জীয়াই থকাৰ কথা আছিল।
কিছুমান নিৰ্বাচনী ফলাফল লাভৰ চুক্তি ৰাষ্ট্ৰপতিত্বৰ পৰাই আৰম্ভ হৈছিল য'ত প্ৰতিখন জিলাৰ লগত সংগতি ৰাখি কিছুমান বাকচ নিৰ্ধাৰণ কৰা হৈছিল, য'ত তেওঁলোকে নিৰ্বাচিত হ'বলগীয়া স্থানীয় প্ৰাৰ্থীসকলৰ নাম ৰাখিছিল। এই অপাৰেচনটোক "পাইজিং" বুলি কোৱা হৈছিল। এবাৰ লাভ কৰিবলগীয়া নিৰ্বাচনী ফলাফল ডিজাইন কৰি লোৱাৰ পিছত স্থানীয় কেচিকসকলক জনোৱা হৈছিল, যাতে তেওঁলোকে যিমান পাৰি আনুমানিকভাৱে বাকচত পূৰ্বানুমান কৰা ফলাফল লাভ কৰিব পাৰে। যেন সেয়াই যথেষ্ট নহয়, এই প্ৰক্ৰিয়াটোক গ্ৰাম্য অঞ্চলৰ প্ৰতিনিধিত্বৰ অনুকূল নিৰ্বাচনী ব্যৱস্থাৰ ভিতৰত ফ্ৰেমৱৰ্ক কৰা হৈছিল, যিহেতু ই আটাইতকৈ হেঁচা প্ৰয়োগযোগ্য আছিল, আৰু এক নিৰ্দিষ্ট বিবেচনাৰে আইনখনৰ ব্যাখ্যা আৰু প্ৰয়োগ কৰা এক স্বৈৰাচাৰী কেন্দ্ৰীয়তাবাদৰ ভিতৰত।
সৰ্বাধিক প্ৰতিনিধিত্বমূলক কেচিক
এইবোৰ সেই স্পেইনৰ আটাইতকৈ প্ৰতিনিধিত্বমূলক আৰু প্ৰাসংগিক কেচিক হ'ব। ফ্ৰান্সিস্কো ৰোমেৰো ৰবলেডো,ৰ বাবেমালাগা আৰু ডাকনাম এন্টেকেৰাৰ কুকুৰা, সদায় নিজৰ দেশবাসী কানোভাছৰ ছাঁত আছিল; গ্যালিচিয়ান caciquiismo Eugenio Montero Ríos আকৃতিত সমগ্ৰ শতিকাৰ ইয়াৰ অন্যতম বিশিষ্ট প্ৰতিনিধি আছে. তেওঁ বিভিন্ন মন্ত্ৰী পদত অধিষ্ঠিত হ’বলৈ আহিছিল, কিন্তু তেওঁৰ নাম সৰ্বোপৰি ১৮৯৮ চনৰ পেৰিছৰ ভাগ্যজনক সন্ধিৰ সৈতে জড়িত হ’ব, য’ত স্পেইনৰ প্ৰতিনিধি দলৰ মুৰব্বী হিচাপে তেওঁ আমেৰিকাৰ ওচৰত অপমানজনক আত্মসমৰ্পণৰ স্বাক্ষৰ কৰিবলগীয়া হৈছিল; আলেজান্দ্ৰ' পিডাল ৱাই মন আষ্টুৰিয়াছৰ জাৰ হিচাপে পৰিচিত; জোচে চানচেজ গুয়েৰা কংগ্ৰেছৰ সভাপতি হয়। ১৯২২ চনত মন্ত্ৰী আৰু আনকি চৰকাৰৰ সভাপতি, তেওঁৰ ক্ষমতাৰ কেন্দ্ৰ আছিল কৰ্ডোবা আৰু অধিক নিৰ্দিষ্টভাৱে কাব্ৰা চহৰ; জেৰমান গামাজোৱে কেষ্টিলিয়ান শস্য খেতিয়কসকলৰ সুৰক্ষাবাদী স্বাৰ্থ ৰক্ষা কৰি ভেলাডলিডক নিয়ন্ত্ৰণ কৰিছিল; গ্ৰেন কেনাৰিয়াত অপৰিসীম ক্ষমতা থকা ফাৰ্নাণ্ডো লিঅ’ন ৱাই কাষ্টিলো বৈদেশিক নীতিৰ প্ৰতি ব্যাপক আগ্ৰহ থকা কেইজনমান নেতাৰ ভিতৰত এজন আছিল; জুয়ান দে লা চিয়েৰভা ৱাই পেনাফিলে মুৰ্চিয়াৰ ৰাজনীতিক "চিৰভিছমো" নামেৰে জনাজাত হোৱাটো সাধন কৰে; আৰু সম্ভৱতঃ সকলোতকৈ পৰিচিত আছিল আলভাৰো ডি ফিগুৱেৰ'য়া, কাউণ্ট অৱ ৰোমানোনে, গুয়াডালাজাৰাত তেওঁৰ আলকাৰেনো ফিফৰ সৰ্বশক্তিমান কেচিকে embodied and Sagasta.
আমাৰ ইতিহাসত এটা মুহূৰ্ত আছিল য'ত বৰ্তমানৰ গণতান্ত্ৰিক যুক্তি ওলোটা হৈছিল।বিজয়ী দলটো আৰু শেষত পৰৱৰ্তী শাসকজন নিৰ্বাচনৰ পৰা ওলাই নাহিল, কিন্তু মাদ্ৰিদত কৰা ৰাজনৈতিক চুক্তিসমূহত ইয়াৰ জন্ম হৈছিল, যাতে নিৰ্বাচনসমূহ এনেদৰে সংগঠিত কৰা হৈছিল যাতে ই ব্যাপকভাৱে জয়ী হয়। পৃথিৱীখন ওলোটাকৈ।
১৯ শতিকাৰ ৰাজনৈতিক ব্যৱস্থা
এই সকলোবোৰ বুজিব পাৰি যদিহে আমি পাছলৈ ১৯ শতিকাৰ ৰাজনীতি বুজি পাওঁ। চৰকাৰ পৰিৱৰ্তন, যেতিয়া ইয়াৰ অৰ্থ আছিল দল পৰিৱৰ্তন, তেতিয়া নিৰ্বাচনৰ জৰিয়তে নহয় বৰঞ্চ মুকুটৰ সিদ্ধান্তৰ দ্বাৰা, কেতিয়াবা আকাংক্ষিততকৈ অধিক, হিংসাত্মকভাৱে জোৰকৈ কৰা হৈছিল। ৰাজনৈতিক গোটসমূহে কেতিয়াবা অস্ত্ৰৰ হেঁচাত, আন কেতিয়াবা চহৰসমূহত ৰাজপথৰ দাঙ্গাৰ সৈতে, মুকুটৰ ওপৰত কাম কৰিছিল, প্ৰায়ে চৰকাৰ গঠনৰ কামটো সাধন কৰিছিল, যাৰ বাবে নিৰ্বাচনত হেতালি খেলাৰ সম্ভাৱনাও আছিল। নিৰ্বাচন যেতিয়া আছিল, তেতিয়া ক্ষমতাধাৰীসকলে পূৰ্বে যি সিদ্ধান্ত লৈছিল তাক প্ৰৱঞ্চনাৰে অনুমোদন দিয়াত সীমাবদ্ধ আছিল।
মনত ৰাখিব যে ১৯ শতিকাৰ স্পেইনৰ ৰাজনৈতিক ব্যৱস্থাটো সামৰিক হস্তক্ষেপবাদৰ দ্বাৰা চিহ্নিত আছিল, ঘোষণাবোৰ ক্ৰমত আছিল ব্ৰডছৱৰ্ডসমূহে বিশেষকৈ দ্বিতীয় ইছাবেলৰ ৰাজত্বকালত প্ৰাসংগিক প্ৰাধান্য লাভ কৰিছিল। তেওঁৰ ৰাজত্বকালত ১৮৩৩ চনৰ পৰা ১৮৬৮ চনলৈকে ২২টা সাধাৰণ নিৰ্বাচন অনুষ্ঠিত হৈছিল।
সাংবিধানিক ভ্ৰমণসূচী
শতিকাৰ আন এটা বৈশিষ্ট্য আছিল সংবিধানৰ প্ৰসাৰ,এইদৰে আমাৰ হাতত ১৮১২ চনৰ লা পেপা আছিল; ১৮৩৭ চনত মধ্যম ত্ৰিবাৰ্ষিক; ১৮৪৫ চনৰ তথাকথিত মধ্যমীয়া দশকত যেতিয়া জেনেৰেলৰ শাসন আৰম্ভ হৈছিল; গ্ল’ৰিয়াছ বিপ্লৱৰ পিছৰ ১৮৬৯ চনৰ; আৰু ১৮৭৬ চনত পুনৰুদ্ধাৰৰ সৈতে। যিকোনো সময়ত ক্ষমতাত থকা দলসমূহৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰি প্ৰত্যেককে ৰক্ষণশীল বা প্ৰগতিশীল হিচাপে শ্ৰেণীভুক্ত কৰা হৈছিল। ১৮৫৬ চনৰ "নন নাটা" আৰু ১৮৭৩ চনৰ ৰিপাব্লিকানটোৱে পোহৰ দেখা নাপালে।
See_also: মোৰ জন্মৰ সময়ত চন্দ্ৰ কেনেকুৱা আছিল?এই সাংবিধানিক ভ্ৰমণসূচীয়ে অধিক প্ৰামাণিক প্ৰতিনিধিত্ব আৰু অধিক জনপ্ৰিয় অংশগ্ৰহণৰ দিশত সামান্য বিৱৰ্তন ঘটায়। সাৰ্বজনীন ভোটাধিকাৰৰ নীতিয়ে নিজৰ স্থান দখল কৰিছিল আৰু নিজকে এক অনিবাৰ্য উদ্দেশ্য হিচাপে জাপি দিছিল, লোকপিয়লৰ ভোটাধিকাৰক স্থানচ্যুত কৰিছিল। ছবছৰীয়া কাৰ্যকালত বলবৎ হোৱা এক সাৰ্বজনীন ভোটাধিকাৰ আৰু যিটো ১৮৯০ চনত ছাগাষ্টাৰ হাতত ঘূৰি আহিব>গৌৰৱময়
সম্ভৱতঃ ১৮৬৮ চনত উল্লেখ কৰা বিপ্লৱৰ দৰে বিপ্লৱ আছিল, গৌৰৱময় বিপ্লৱ, যিয়ে, ইয়াক কওঁক, ফলপ্ৰসূ পৰীক্ষাৰ এটা সময় মুকলি কৰিছিল, যেনে বিদেশী বংশৰ আগমনৰ বাবে মুকুট বা গণৰাজ্যৰ গৃহীত, যিয়ে চুক্তি, মডাৰেচন, শান্তিপূৰ্ণ চৰকাৰ পৰিৱৰ্তন, টাৰ্নিজম আৰু সময়ৰ লগে লগে গণতান্ত্ৰিক সংস্কাৰৰ ওপৰত ভিত্তি কৰি সাংবিধানিক ব্যৱস্থাৰ ভেটি স্থাপন কৰাৰ কাম কৰিছিল। আমি পুনৰুদ্ধাৰত উপনীত হওঁ।
ৰাজনৈতিক ব্যৱস্থাৰ...পুনৰুদ্ধাৰ
পুনৰুদ্ধাৰৰ ৰাজনৈতিক ব্যৱস্থাটোৱে সঠিকভাৱে কাম কৰিবলৈ হ'লে ক্ষমতাত পৰ্যায়ক্ৰমে হ'ব পৰা অন্ততঃ দুটা শক্তিশালী ৰাজনৈতিক গঠনৰ অস্তিত্ব, আটাইতকৈ সুবিধাজনক ৰাজনৈতিক পথসমূহৰ ওপৰত একমত হোৱা আৰু সামাজিক শক্তিসমূহক আদৰি ল'ব পৰা যিয়ে শাসন ব্যৱস্থাক সমৰ্থন কৰিছিল। এই দুটা গঠনৰ নেতৃত্ব দিছিল ৰক্ষণশীল এণ্টনিঅ’ কানোভাছ ডেল কাষ্টিলো আৰু উদাৰবাদী মাটিও প্ৰাক্সেডেছ ছাগাষ্টাৰ। সামাজিক, ৰাজনৈতিক আৰু অৰ্থনৈতিক স্থিতিশীলতা বিচৰা হৈছিল, ই আছিল এক অসম্পূৰ্ণ ব্যৱস্থা, কিন্তু ১৯ শতিকাৰ বহু অংশ চিহ্নিত কৰা বিদ্ৰোহ আৰু গৃহযুদ্ধতকৈ ভাল। কিন্তু তেওঁলোকক কিছু "অতিৰিক্ত" সহায়ৰ প্ৰয়োজন আছিল আমি দেখাৰ দৰে। কাৰণ জনসাধাৰণৰ মাজত গণতান্ত্ৰিক সংবেদনশীলতা নাছিল আৰু ভোটদানৰ প্ৰতি আগ্ৰহ কম বা নাছিল, অন্যান্য বিষয়ৰ লগতে নিৰ্দিষ্ট তথ্যৰ অভাৱৰ বাবে। শ্ৰেষ্ঠ ক্ষেত্ৰত বিৰত থকাৰ অনুপাত ৬০%ৰ তললৈ নামি যোৱা নাছিল। আমি কৈছো এখন গ্ৰাম্য স্পেইনৰ কথা য’ত শেষ চিন্তা আছিল ৰাজনীতি। বিশেষকৈ মাদ্ৰিদত আপেক্ষিক ৰাজনৈতিক জীৱন থকা বৃহৎ ৰাজধানীবোৰৰ পৰা এইটো বহুত বেলেগ বিষয়।
নিৰ্বাচনৰ ফলাফলে ভোটাৰৰ স্বাধীন ইচ্ছাৰ প্ৰতি সঁহাৰি নিদিলে। চৰকাৰে নিজেই, অন্যান্য ৰাজনৈতিক গঠনৰ বাবে দায়বদ্ধসকলৰ সৈতে পূৰ্ব চুক্তি, আৰু কিছুমান গ্ৰাম্য, স্থানীয় বা প্ৰাদেশিক উল্লেখযোগ্য ব্যক্তিৰ সৈতে সহমতত, যিয়ে এই ফলাফলৰ ডিজাইন কৰিছিল যিটো...
