Τι είναι η κοινωνιολογία; Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα έχει δημιουργήσει αντιπαραθέσεις ακόμη και μεταξύ των ίδιων των κοινωνιολόγων, διότι αυτό που φαίνεται να είναι ένα απλό ερώτημα παραπέμπει άμεσα στο τεράστιο κοινωνικό σύμπλεγμα που είναι οι κοινωνίες μας. Πρόκειται για έναν ετερογενή επιστημονικό κλάδο αφιερωμένο στην ανάλυση της ανθρώπινης κοινωνικής ζωής Μπροστά σε ένα τόσο εκτεταμένο αντικείμενο μελέτης, έχουν αναπτυχθεί πολυάριθμες θεωρίες, συχνά αντιφατικές, οι οποίες προσπάθησαν να εξηγήσουν τις σχέσεις μεταξύ του ατόμου, του πολιτισμού και της κοινωνίας. Αυτό καθιστά αναγκαστικά ένα διεπιστημονικό πεδίο μελέτης, το οποίο έχει εμπλουτίσει σημαντικά το θεωρητικό του σώμα, αποδεικνύοντας ότι οι σχέσεις μεταξύ των ατόμων και του περιβάλλοντος δεν είναι μόνο θέμα του ατόμου, αλλά και του περιβάλλοντος.Και αυτό ακριβώς είναι ένα από τα σημαντικότερα χαρακτηριστικά της κοινωνιολογίας, το οποίο θα διατηρηθεί όταν ασχολούμαστε με οποιοδήποτε κοινωνικό φαινόμενο: η κριτική και αναλυτική οπτική γωνία. Η κοινωνιολογία ξεκινά από την παραδοχή ότι αυτό που θεωρούμε ως φυσική τάξη Ο τρόπος με τον οποίο είναι τα πράγματα, συχνά ανταποκρίνεται σε κοινωνικο-ιστορικές διαδικασίες οι οποίες, με τη μορφή συμβάσεων, αλληλεπιδρούν με τους τρόπους δράσης και σκέψης των ατόμων μέσα σε συγκεκριμένους πληθυσμούς.
Έτσι, αυτό που είναι γνωστό ως κοινωνιολογική άποψη δεν είναι τίποτε άλλο από μια στάση καχυποψίας απέναντι στην πραγματικότητα που παρουσιάζεται ως φυσική. Συνίσταται στην προσπάθεια να διαλευκανθούν από μια θέση αποστασιοποίησης οι δυναμικές που επηρεάζουν την κοινωνική συμπεριφορά, αμφισβητώντας αυτό που θεωρείται δεδομένο. Η κοινωνιολογία, επομένως, απαιτεί δυσπιστία Το ερώτημα είναι ότι η δική μας άποψη διαμεσολαβείται από αυτό που είναι γνωστό ως περιβάλλον κοινωνικοποίησης ή κοινωνικό περιβάλλον και ότι δεν είναι μόνο η δική μας άποψη που διακυβεύεται, αλλά και η άποψη του κοινωνικού μας περιβάλλοντος, δηλαδή ότι η δική μας άποψη διαμεσολαβείται από αυτό που είναι γνωστό ως περιβάλλον κοινωνικοποίησης. διαδικασία κοινωνικοποίησης Δηλαδή, από τη μία πλευρά, διερευνά τον τρόπο με τον οποίο τα σύνολα και οι κοινωνικές οντότητες (η οικογένεια, το εκπαιδευτικό σύστημα, η θρησκεία, η επιστήμη, οι επιχειρήσεις κ.λπ.) επηρεάζουν τη συμπεριφορά των ανθρώπων, τις πολιτισμικές τους εκδηλώσεις, τα συστήματα πεποιθήσεων και τις αξίες τους- και, από την άλλη πλευρά, πώς οι ίδιοι αυτοί άνθρωποι, μέσω της συμπεριφοράς τους, επηρεάζουν τις διαδικασίες τηςΘα βρούμε λοιπόν κοινωνιολογικές μελέτες που κυμαίνονται από τη μετανάστευση, την εργασία, την ανισότητα και τον κοινωνικό αποκλεισμό μέχρι την πολιτική συμπεριφορά και τη συμμετοχή σε ομάδες. Φυσικά αυτό το περιβάλλον κοινωνικοποίησης είναι πολύ σύνθετο και επηρεάζεται από πολλές δυναμικές, αλλά όπως θα δούμε, παρέχει μια δομή που, ενώ δεν καθορίζει τα άτομανα συμπεριφέρονται με έναν συγκεκριμένο τρόπο, χωρίς να ξεφεύγουν ή να έχουν τη δική τους βούληση, επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό τον τρόπο με τον οποίο βλέπουν τον κόσμο. .
Προτού, ωστόσο, εισέλθουμε στο θέμα, είναι απαραίτητο να ρίξουμε μια ματιά στις απαρχές της κοινωνιολογίας, προκειμένου να κατανοήσουμε την γιατί η κοινωνία έγινε αντικείμενο μελέτης και γιατί ήταν Αν και η κοινωνιολογική λογική προϋπήρχε της εμφάνισης της κοινωνιολογίας, είναι δυνατόν να τοποθετηθεί η συγκρότησή της ως επιστημονικού κλάδου σε μια πολύ συγκεκριμένη ιστορική περίοδο: τις πολιτικές επαναστάσεις που έλαβαν χώρα στη Γαλλία κατά τον ταραχώδη 19ο αιώνα μετά τη Γαλλική Επανάσταση του 1789. Παρά τα θετικά αποτελέσματα αυτών των επαναστάσεων, το χάος και η αταξία που προέκυψαν, ιδιαίτερα μετά τη Γαλλική Επανάσταση του 1789, δεν ήταν μόνο αποτέλεσμα τηςΠολλοί στοχαστές επικεντρώθηκαν στον Μεσαίωνα, με ιδεοληψίες και επιστροφές στην αρχή. Άλλοι, με μεγαλύτερη επίγνωση της αδυναμίας επιστροφής, προσπάθησαν να θεωρητικοποιήσουν το ζήτημα της κοινωνικής τάξης σε μια πιο εξελιγμένη βάση. Έτσι, η κοινωνική τάξη του Μεσαίωνα αποτέλεσε αντικείμενο πολλών θεωρήσεων.Έτσι, ο Émile Durkheim, στον οποίο δόθηκε ο τίτλος του ιδρυτής της κοινωνιολογίας πρότεινε αυτό που αποτελούσε ένα από τα Οι κανόνες της κοινωνιολογικής μεθόδου (1895): ένα κοινωνικό γεγονός εξηγείται μέσω ενός άλλου κοινωνικού γεγονότος, δηλαδή να μελετάμε τα κοινωνικά γεγονότα σαν να ήταν πράγματα. Και έτσι έκανε με τη μελέτη του για το Αυτοκτονία (1897), στο οποίο απέδειξε ότι αυτό το φαινομενικά ατομικό φαινόμενο οφείλεται σε κοινωνικά και όχι σε αμιγώς ψυχολογικά αίτια. Το ίδιο έκανε και σε ένα άλλο από τα πιο γνωστά του έργα: Ο καταμερισμός της κοινωνικής εργασίας (1893), στην οποία ανέλυσε τον κοινωνικό διαχωρισμό ως κοινωνικό γεγονός που εξαναγκάζει το άτομο, εισάγοντας την περίφημη διάκρισή του μεταξύ οργανική αλληλεγγύη και μηχανική αλληλεγγύη Με αυτές τις έννοιες, προσπάθησε να αναλύσει πώς ένας άλλος από τους παράγοντες που σημάδεψαν την κοινωνία της εποχής του επηρέασε την κοινωνική δυναμική και τις διαδικασίες: η Βιομηχανική Επανάσταση.
Το η διαδικασία εκβιομηχάνισης, η απώλεια των παραδοσιακών αξιών, ο υπερπληθυσμός στις πόλεις Ο δυτικός κόσμος άλλαζε και η μετάβαση από το γεωργικό στο βιομηχανικό σύστημα είχε καταστροφικές επιπτώσεις στις συνθήκες διαβίωσης πολλών ατόμων, τα οποία αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα χωράφια για να πιάσουν δουλειά στα βιομηχανικά εργοστάσια. Με το αναδυόμενο καπιταλιστικό σύστημα,Μερικοί λίγοι αποκόμιζαν τεράστια κέρδη, ενώ η πλειοψηφία δούλευε με το κομμάτι για χαμηλούς μισθούς. Έτσι, σύντομα ακολούθησαν αντιδράσεις και οι κακές συνθήκες στα εργοστάσια αποτέλεσαν πρόσφορο έδαφος για τη δημιουργία του εργατικού κινήματος και την εμφάνιση του σοσιαλισμού και του μαρξισμού, σε συνδυασμό με έναν τόνο καταγγελίας των κοινωνικών διαφορών ή τηςΑυτό το πλαίσιο οδήγησε επίσης στην παραγωγή μιας νέας αστικής τάξης, η οποία ήταν πολυάριθμα φεμινιστικά συγγράμματα Παρά το γεγονός ότι ανάμεσά τους υπήρχαν διάσημοι θεωρητικοί που επηρέασαν την ανάπτυξη της κοινωνιολογικής θεωρίας, όπως η Charlotte Perkins Gilman, η Harriet Martineu ή η Beatrice Potter Webb, οι ανησυχίες τους απορρίφθηκαν από τουςΟι φεμινιστικές θεωρήσεις έπρεπε να περιμένουν μέχρι τα επόμενα χρόνια για να ανακτήσουν την αρχική τους δύναμη και ο φεμινισμός περιθωριοποιήθηκε ως ασήμαντος.
Δείτε επίσης: Οι Δίδυμοι και η Παρθένος είναι συμβατοίΈτσι, προσωπικότητες όπως ο Καρλ Μαρξ, ο Μαξ Βέμπερ, ο προαναφερθείς Εμίλ Ντουρκχάιμ και ο Τζορτζ Σίμελ έγιναν οι κύριοι αρχιτέκτονες αυτού που σήμερα αντιλαμβανόμαστε ως κοινωνιολογία, θέτοντας τα θεμέλια για τον τεράστιο αριθμό μεταγενέστερων δογμάτων που θα επιχειρούσαν να εξηγήσουν τις συνέπειες των αλλαγών που βιώνει η κοινωνία, εστιάζοντας στην διαδικασίες αστικοποίησης και δημογραφική μετάβαση Ενώ όλοι οι στοχαστές αναγνώρισαν τα προβλήματα της αναδυόμενης κοινωνίας, οι περισσότεροι από τους πρώτους θεωρητικούς, όπως ο Weber ή ο Durkheim, αντιτάχθηκαν στον σοσιαλισμό, ξεκινώντας μια συζήτηση που παραμένει μέχρι σήμερα.Είναι δυνατόν να βρεθεί κοινωνική μεταρρύθμιση μέσα από τον καπιταλισμό ή είναι πιο βολικό να υποστηριχθεί η κοινωνική επανάσταση που πρότεινε ο Μαρξ; Όπως θα δούμε, πολλές από τις κοινωνιολογικές προτάσεις θα αντιδράσουν μεταξύ τους με αυτή την έννοια.
Από την άλλη πλευρά, η διαδικασία της αστικοποίησης έχει οδηγήσει σε μια μαζική μετανάστευση στις μεγάλες πόλεις Αυτό οδήγησε σε μια σειρά από προβλήματα που δεν υπήρχαν προηγουμένως: ρύπανση, υπερπληθυσμός, θόρυβος, κυκλοφορία, αυξανόμενη εγκληματικότητα της πόλης κ.ά. Έτσι, η πρώτη κοινωνιολογική σχολή σκέψης σχηματίστηκε γύρω από αυτή την ανησυχία: η Σχολή του Σικάγο Στο πλαίσιο αυτού του εργαστηρίου, μια άλλη από τις πιο θεωρητικοποιημένες πτυχές στην αρχή της επιστήμης μας ήταν η θρησκευτική αλλαγή που παράγεται από τις κοινωνικές αλλαγές. Έτσι, οι Weber, Durkheim και Marx ενδιαφέρθηκαν για τις θρησκείες του κόσμου ή για το πώς αυτές επηρέαζαν τη συμπεριφορά των ατόμων. Από την άλλη πλευρά, ηΤο γεγονός ότι πολλοί θεωρητικοί είχαν λάβει θρησκευτική ανατροφή επηρέασε πολλά από τα έργα τους, τα οποία είχαν ως στόχο να κάνουν με την κοινωνιολογία το ίδιο με τη θρησκεία: να βελτιώσουν τη ζωή των ανθρώπων. Ο ίδιος ο Comte ήταν αυτός που αντιλήφθηκε την κοινωνιολογία με έναν εξαιρετικό τρόπο. Την έβλεπε ως τη μόνη επιστήμη που ήταν σε θέση να προσφέρει ένα μεγάλο σχέδιο κοινωνικής αναδιοργάνωσης, ως την επιστήμη που συγκέντρωνε όλες τις επιστήμες της κοινωνίας.Κατά συνέπεια, ονειρεύτηκε ότι οι κοινωνιολόγοι θα ήταν αυτοί που θα αρχιερείς Αυτό έδειξε ότι βρισκόμασταν μπροστά σε μια αλλαγή παραδείγματος και ότι ολόκληρο το επιστημονικό σώμα θα μετατοπιζόταν προς την απτή πραγματικότητα σε αντίθεση με τον ιδεαλισμό, καθιστώντας το άτομο και την κοινωνία αντικείμενο μελέτης.Η καταγωγή των ειδών και η δαρβινική θεωρία της εξέλιξης κατέβηκαν επίσης με τον Herbert Spencer στην κοινωνική ανάλυση και η κοινωνία άρχισε να γίνεται αντιληπτή ως ένα σενάριο στο οποίο κυριαρχεί η επιβίωση του ισχυρότερου. φιλοσοφικός θετικισμός Το πραγματικό, χρήσιμο, βέβαιο, ακριβές, εποικοδομητικό και σχετικό έπρεπε να αντικαταστήσει την ουσιοκρατία, χωρίς αφηρημένες θεωρήσεις ή υπνωτισμούς.
Σήμερα θα ήταν επιτηδευμένο να συνεχίσουμε να σκεφτόμαστε την κοινωνιολογία με τον τρόπο του Comte- ωστόσο, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι ο κλάδος και η μεθοδολογία που εγκαινίασε μας επιτρέπουν να κατανοήσουμε καλύτερα τον κόσμο στον οποίο ζούμε, όπως θα προσπαθήσουμε να αναλύσουμε στα λήμματα.
Δείτε επίσης: Ο άνδρας Δίδυμος δεν θέλει δέσμευσηΑν θέλετε να μάθετε άλλα άρθρα παρόμοια με το Εισαγωγή στην κοινωνιολογία (I): Ιστορία και ιστορικό μπορείτε να επισκεφθείτε την κατηγορία Uncategorized .
