افسانه تروا همیشه به واقعه اسب چوبی مربوط می شود و شخصیت های هلن، آشیل و اولیس وقایع دیگر به همان اندازه مهم مانند قربانی ایفیگنیا را فراموش می کنند.
این افسانه روایت نمی شود. به طور کامل توسط یک نویسنده، اما در آثار مختلف تکه تکه به نظر می رسد. هسته مرکزی توسط هومر در اواسط قرن ششم قبل از میلاد در ایلیاد نوشته شد . عواقب جنگ در ادیسه توسط هومر در آغاز قرن هفتم قبل از میلاد، و در Aeneid ویرژیل توضیح داده شده است. با این حال، علل در هیچ اثر رسمی ظاهر نمی شود، بلکه توسط نویسندگان مختلف نوشته شده است.
همچنین ببینید: اگر متولد 3 اکتبر باشم چه علامتی دارم؟یکنواختی روایی که در روایت های مختلف دیده می شود باعث شد در قرن نوزدهم تردیدهایی در مورد اینکه آیا تروجان ظاهر می شود. جنگ حقیقتی داشت. در سال‌های 1870 و 1890 شلیمان حفاری‌هایی بر روی تپه هیسارلیک (ترکیه) و در میکنه انجام داد که منجر به این تخمین شد که هسته‌ای تاریخی مانند سایر سنت‌های حماسی وجود دارد.
شکل. 1 خرابه های تروی
قربانی ایفیگنیا زمانی رخ می دهد که گروه یونانی در حال آماده شدن برای ترک جزیره اولیس به سمت تروا بودند، اما ناوگان در بندر در نتیجه عمل بی تقوای آگاممنون متوقف شد. از آنجایی که هنگام شکار به آهو شلیک کرد و آنقدر بی پروا بود که به خود می بالید که شکارچی بهتر از خودش است.خاکشیر. پیشگو Calcante فاش کرد که الهه جسارت او را با فرستادن بادهای مخالف مجازات کرد تا سفر او را غیرممکن کند و برای حل آن مجبور شد یکی از دختران باکره خود را قربانی کند. بنابراین آنها ایفیگنیا را احضار کردند و او را به این باور رساندند که قرار است با آشیل ازدواج کند، و او را به قربانگاه بردند، اما در آخرین لحظه آرتمیس به او رحم کرد و یک آهو جایگزین او کرد . پس از جنگ، آگاممنون توسط همسرش کلیتمنسترا در اسپارت به قتل می رسد تا انتقام مرگ دخترش را بگیرد.
اسطوره ایفیگنیا توسط نمایشنامه نویسان مختلفی روایت شده و هنرمندان مختلفی به نمایش درآمدند، اما نسخه هایی که بیشترین تعداد را داشتند. اثر اوریپید Iphigenia in Áulide نوشته شده در 406 قبل از میلاد، و نقاشی دیواری توسط Timantes که توسط Miguel Ángel Elvira توضیح داده شد:
" موفقیت موضوع بسیار بود. بسیار خوب است که موضوع قربانی ایفیگنیا، که تقریباً در هنرهای قبلی یونان وجود نداشت، دو خط شمایل نگاری متفاوت را تغذیه کرد: از یک سو، تصویرگران اثر اوریپدیا، احتمالاً در دوران هلنیستی که مانند تراژدی با هم صحبت می کردند، و درباره پاپیروس آنها. طومارها باید تصاویر را به هنرهای جزئی دیگر منتقل کرده باشند. از سوی دیگر راهی را می یابیم که تیمانتس گشوده است ”[1].
موزاییک قربانی ایفیگنیا که در موزه آمپوریاس (کاتالونیا، اسپانیا) می یابیم نمونه ای از این است. از آنجایی که اوریپیدی است صحنه را در جنگلی با اردوگاه یونانی در کنار آن که توسط نمایشنامه نویس توصیف شده است، به تصویر می کشد:
« بنابراین، یک بار به جنگل و مراتع پر از گل رسیدیم که برای آرتمیس دختر زئوس مقدس است. در آنجا که محل ملاقات اردوگاه آخائیان بود که دخترت را هدایت می کرد، بلافاصله انبوه آرگیوس جمع شدند. و به محض اینکه شاه آگاممنون دختر را در حال پیشروی در جنگل مقدس به سوی قربانی خود دید، شروع به ناله کرد، در حالی که در همان زمان سر خود را برگرداند و گریه کرد ”[2].
<. 0>از سوی دیگر، پیشنهاد تیمانتس را در نقاشی پمپیایی می یابیم که در اصل در « Casa del Poeta Trágico» بود.
شکل. 2 نویسنده ناشناس موزاییک قربانی ایفیگنیا. I BC
Timantes یک نقاش مشهور یونانی از قرن 4 قبل از میلاد بود، اگرچه تا به امروز هیچ نقاشی از او باقی نمانده است، ما می یابیم که او توسط Pliny the Elder نقل شده است. 3> در اثر خود تاریخ طبیعی که در آن یک نقاشی دیواری که قربانی ایفیگنیا را به تصویر می‌کشد خودنمایی می‌کند زیرا همانطور که آلگرا گارسیا توضیح می‌دهد: « نقاش هر یک از احساسات شخصیت‌ها را در مواجهه با چنین شخصیت‌هایی منعکس می‌کرد. تحمیل بی رحمانه آرتمیس فقط یک شخصیت چهره خود را نشان نمی دهد: این آگاممنون است که صورت خود را با یک دست و حجاب می پوشاند »[3]. علاوه بر این، تفاوت دیگر با آثار اوریپید، منظره ای است که اطراف را احاطه کرده استاز آنجایی که تیمانتس به جای کل اردوگاه، ساحل اولید را به عنوان صحنه قربانی و دو سرباز انتخاب می کند.
شکل. 3 نویسنده ناشناس نقاشی فرسکو قربانی ایفیگنیا. 62 قبل از میلاد
قربانی ایفیگنیا قسمتی از اساطیر یونانی است که توسط بسیاری فراموش شده است. ایفیگنیا دختر آگاممنون و کلیتمنسترا بود و قبل از جنگ تروا توسط پدرش قربانی شد تا خشم الهه آرتمیس را آرام کند. این واقعه در آثار ادبی مختلف از جمله «ایلیاد» هومر و آثار اوریپید و آیسخولوس ذکر شده است.
قربانی شدن ایفیگنیا در طول قرن ها محل مناقشه و بحث بوده است. برخی معتقدند که این قربانی برای اینکه ناوگان یونانی بتواند به سمت تروا حرکت کند، ضروری بود، در حالی که برخی دیگر آن را اقدامی شنیع و غیرقابل توجیه می دانند. هر نظری که باشد، قربانی ایفیگنیا رویدادی است که نباید فراموش شود.
فداکاری ایفیگنیا در آثار هنری متعددی در طول تاریخ به تصویر کشیده شده است. نقاشانی مانند تیپولو، روبنس و پوسین این قسمت را در آثار خود به تصویر کشیده اند. همچنین در اپرا، ادبیات و سینما بازنمایی شده است.
- در اپرای گلوک "Iphigenia in Áulis"، قربانی ایفیگنیا به عنوان یک عمل قهرمانانه و فداکاری برایخیر بزرگتر.
- در رمان "ایلیاد" هومر، قربانی ایفیگنیا به عنوان یک قسمت غم انگیز قبل از جنگ تروا ذکر شده است.
- در فیلم "تروی" اثر ولفگانگ پترسن ، اشاره مختصری به قربانی ایفیگنیا شده است.
قربانی ایفیگنیا نمونه ای از این است که چگونه اساطیر یونانی در فرهنگ عامه امروزی مرتبط است. علیرغم اینکه این رویداد هزاران سال پیش رخ داده است، هنوز موضوع بحث و مناظره است. فداکاری ایفیگنیا یادآور پیچیدگی شرایط انسانی است و اینکه چگونه تراژدی می تواند حتی در ناامیدکننده ترین شرایط به وجود بیاید.
در نهایت، فداکاری ایفیگنیا را می توان در سایر رشته های هنری مانند سینما نیز مشاهده کرد، اگرچه در یک راه مختصر تر یک نمونه فیلم هلن تروی است که در سال 2003 به کارگردانی جان کنت هریسون منتشر شد که در آن ترکیبی از دو مسیر نمادین ساخته شده است و صحنه را در ساحل با کل ارتش یونان فیلمبرداری می کند.
همچنین ببینید: شخصیت ببر را در طالع بینی چینی کشف کنیداگر می خواهید مقالات دیگری مشابه قربانی ایفیگنیا: یک رویداد فراموش شده را بدانید می توانید از دسته دسته بندی نشده دیدن کنید.
