শিলৰ বিৰোধ বা অত্যধিক দেৱতাৰ অসুবিধা

ইপিকুৰাছৰ বিৰোধৰ অৰ্থ কি?

ইপিকিউৰাছ বিৰোধ হৈছে ঈশ্বৰৰ অস্তিত্বক লৈ প্ৰশ্ন উত্থাপন কৰিবলৈ ব্যৱহাৰ কৰা এটা দাৰ্শনিক যুক্তি। খ্ৰীষ্টপূৰ্ব চতুৰ্থ শতিকাৰ গ্ৰীক দাৰ্শনিক ছামোছৰ ইপিকুৰাছে এই বিৰোধক এটা প্ৰশ্নৰ ৰূপত প্ৰণয়ন কৰিছিল: "ঈশ্বৰে বেয়াক প্ৰতিৰোধ কৰিবলৈ সক্ষম যদিও ইচ্ছা নকৰে, নে তেওঁ ইয়াক প্ৰতিৰোধ কৰিব বিচাৰে কিন্তু নোৱাৰে?" ইপিকুৰাছৰ মতে যদি ঈশ্বৰে বেয়াক বাধা দিবলৈ সক্ষম হয় কিন্তু ইচ্ছা নকৰে তেন্তে তেওঁ কোনো দয়ালু ঈশ্বৰ নহয়। আনহাতে, যদি ঈশ্বৰে বেয়াক বাধা দিব বিচাৰে কিন্তু নোৱাৰে, তেন্তে তেওঁ সৰ্বশক্তিমান ঈশ্বৰ নহয়।

ইপিকুৰাছৰ বিৰোধৰ বিষয়ে যুগ যুগ ধৰি দৰ্শনত বিতৰ্ক আৰু চিন্তাৰ বিষয় হৈ আহিছে। বহুতো ধৰ্মতত্ত্ববিদ আৰু দাৰ্শনিকে ইয়াৰ সমাধানৰ চেষ্টা কৰিছে যদিও ইয়াৰ সৰ্বসন্মতিক্ৰমে উত্তৰ পোৱা নাযায়। কোনোৱে যুক্তি আগবঢ়ায় যে ঈশ্বৰে আমি বুজিব নোৱাৰা কাৰণত বেয়াক অনুমতি দিয়ে, বৃহত্তৰ ঐশ্বৰিক পৰিকল্পনাৰ অংশ হিচাপে, আনহাতে কিছুমানে যুক্তি দিয়ে যে এজন ভাল আৰু সৰ্বশক্তিমান ঈশ্বৰৰ ধাৰণাটো জগতত বেয়াৰ অস্তিত্বৰ সৈতে অসঙ্গতিপূৰ্ণ।

যিকোনো ক্ষেত্ৰতে ইপিকুৰাছৰ বিৰোধ দৰ্শনত এতিয়াও প্ৰাসংগিক আৰু ইয়াৰ ফলত ঈশ্বৰৰ স্বৰূপ আৰু জগতত বেয়াৰ অস্তিত্বৰ বিষয়ে বহু আলোচনা হৈছে। ইয়াৰ উপৰিও ই বহু চিন্তাবিদক অনুপ্ৰাণিত কৰিছে আৰু পাশ্চাত্য দৰ্শন আৰু ধৰ্মতত্ত্বক প্ৰভাৱিত কৰিছে।

সেয়েহে ইপিকুৰাছৰ বিৰোধ হৈছে এক জটিল দাৰ্শনিক প্ৰশ্ন যিটো শতিকাজুৰি বিতৰ্কৰ বিষয় হৈ আহিছে। দ্য...ই উত্থাপন কৰা প্ৰশ্নটো আজিও প্ৰাসংগিক আৰু ইয়াৰ ফলত পৃথিৱীত ঈশ্বৰৰ স্বৰূপ আৰু বেয়াৰ ওপৰত চিন্তা-চৰ্চা কৰা হৈছে। যদিও ইয়াৰ কোনো স্পষ্ট উত্তৰ নাই, তথাপিও এই বিৰোধে বহু চিন্তাবিদক অনুপ্ৰাণিত কৰিছে আৰু পাশ্চাত্য দৰ্শনত স্থায়ী প্ৰভাৱ পেলাইছে।

ইপিকুৰাছৰ বিৰোধৰ বিৰোধিতা কেনেকৈ কৰিব পাৰি?

ইপিকুৰাছৰ বিৰোধ হৈছে এটা দাৰ্শনিক যুক্তি যে... ঈশ্বৰৰ অস্তিত্বক লৈ প্ৰশ্ন উত্থাপন কৰিবলৈ ব্যৱহাৰ কৰা হৈছে। বিৰোধে যুক্তি আগবঢ়ায় যে যদি ঈশ্বৰ সকলো শক্তিশালী, তেন্তে তেওঁ বেয়াক ৰোধ কৰিবলৈ সক্ষম হোৱা উচিত। অৱশ্যে বেয়াৰ অস্তিত্ব আছে, গতিকে হয় ঈশ্বৰ সৰ্বশক্তিমান নহয় নহয় তেওঁ সৰ্বভাল নহয়। এই যুক্তিয়ে শতিকাজুৰি ধৰ্মতত্ত্ববিদ আৰু দাৰ্শনিকসকলক বিমোৰত পেলাইছে।

কিন্তু কিছুমান দাৰ্শনিকে ইপিকুৰাছৰ বিৰোধক খণ্ডন কৰাৰ চেষ্টা কৰিছে। ইয়াৰ এটা উপায় হ’ল যুক্তিৰ চৰ্তক লৈ প্ৰশ্ন উত্থাপন কৰা। উদাহৰণস্বৰূপে, কোনোবাই যুক্তি দিব পাৰে যে বেয়াৰ প্ৰকৃততে অস্তিত্ব নাই, বা ঈশ্বৰক "সকলো শক্তিশালী" বুলি সংজ্ঞা দিয়াটো সমস্যাজনক।

ইপিকুৰাছৰ বিৰোধৰ কাষ চাপিবলৈ আন এটা উপায় হ'ল ঈশ্বৰে প্ৰতিৰোধ কৰিব লাগে বুলি ধাৰণাটোক প্ৰশ্ন কৰা দুষ্টতা। কিছুমান দাৰ্শনিকে মত প্ৰকাশ কৰিছে যে ঈশ্বৰে মানুহক স্বাধীন ইচ্ছাৰ অনুমতি দিবলৈ পৃথিৱীত বেয়াক অনুমতি দিয়ে। এইদৰে ঈশ্বৰৰ অস্তিত্বৰ বাবে বেয়া সমস্যা নহ’ব।

শেষত কিছুমানে যুক্তি দিছে যে ইপিকুৰাছৰ বিৰোধ কেৱল ভুলকৈ কোৱা হৈছেপ্ৰশ্নটো। ঈশ্বৰে বেয়াক কিয় অনুমতি দিয়ে বুলি সোধাৰ পৰিৱৰ্তে প্ৰথমতে বেয়াৰ অস্তিত্ব কিয় আছে বুলি সুধিব লাগে। ইয়াৰ ফলত বাস্তৱ আৰু অস্তিত্বৰ প্ৰকৃতিৰ বিষয়ে বহল আলোচনা হ’ব পাৰে।

যদিও ইপিকুৰাছৰ বিৰোধ দীৰ্ঘদিন ধৰি ধৰ্মতত্ত্ববিদ আৰু দাৰ্শনিকসকলৰ বাবে প্ৰত্যাহ্বান হৈ আহিছে, তথাপিও ইয়াৰ কাষ চাপিবলৈ কেইবাটাও উপায় আছে। যুক্তিৰ চৰ্তক প্ৰশ্ন কৰা, মুক্ত ইচ্ছাৰ ধাৰণাটো বিবেচনা কৰা আৰু মূল প্ৰশ্নটো পুনৰ কোৱা আদি এই বিৰোধৰ বিৰোধিতা কৰাৰ চেষ্টা কৰা কিছুমান উপায়।

আপুনি ঐশ্বৰিক সৰ্বশক্তিমানতাক কেনেকৈ ব্যাখ্যা কৰে?

ঐশ্বৰিক সৰ্বশক্তিমানতা বহু ধৰ্ম আৰু দৰ্শনত এক মৌলিক ধাৰণা, ইয়াৰ দ্বাৰা বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডৰ সকলো বস্তুৰ ওপৰত কোনো দেৱতাৰ সীমাহীন আৰু নিৰপেক্ষ শক্তিক বুজোৱা হয়। ঈশ্বৰীয় সৰ্বশক্তিমানতাৰ ধাৰণাটো ইতিহাসবিদ, দাৰ্শনিক আৰু বিশ্বাসীসকলৰ বিতৰ্ক আৰু চিন্তাৰ বিষয় হৈ আহিছে।

ঈশ্বৰ সৰ্বশক্তিমানৰ এটা সাধাৰণ ব্যাখ্যা হ’ল ঈশ্বৰ যিকোনো কাম কৰিবলৈ সক্ষম সম্ভৱ, কিন্তু সহজাতভাৱে অসম্ভৱ কাম কৰিবলৈ অক্ষম। এই ধাৰণাটোক "যুক্তিকৰ সৰ্বশক্তিত্ব" বুলি জনা যায় আৰু ইয়াৰ ভিত্তি হৈছে যে কোনো দেৱতাই কি কৰিব পাৰে তাৰ কিছুমান যুক্তিসংগত সীমাবদ্ধতা আছে। উদাহৰণস্বৰূপে, ঈশ্বৰে ইমান ডাঙৰ শিল সৃষ্টি কৰিব নোৱাৰে যে তেওঁ তাক লৰচৰ কৰিব নোৱাৰে, যিহেতু তাৰ অৰ্থ হ’ব কযুক্তিসংগত বৈপৰীত্য।

ঈশ্বৰ সৰ্বশক্তিমানৰ আন এটা ব্যাখ্যা হ'ল এই ধাৰণা যে ঈশ্বৰ তেওঁৰ ঐশ্বৰিক স্বভাৱৰ সৈতে সামঞ্জস্যপূৰ্ণ যিকোনো কাম কৰিবলৈ সক্ষম। এই মতক "ধৰ্মতত্ত্বৰ সৰ্বশক্তিমান" বুলি জনা যায় আৰু ইয়াৰ মতে ঈশ্বৰে নিজৰ স্বভাৱৰ বিপৰীত কাম যেনে মিছা কথা কোৱা বা বেয়া কাম কৰিব নোৱাৰে। এই মত অনুসৰি ঈশ্বৰৰ সৰ্বশক্তিমানতা তেওঁৰ নিজৰ ঐশ্বৰিক সিদ্ধতাৰ দ্বাৰা সীমিত।

কিছুমান দাৰ্শনিকে যুক্তি দিছে যে ঈশ্বৰৰ সৰ্বশক্তিমানতা এটা পৰস্পৰ বিৰোধী আৰু অসংলগ্ন ধাৰণা, কিয়নো ইয়াৰ অৰ্থ হৈছে যুক্তিগতভাৱে অসম্ভৱ কাম, যেনে... বৰ্গ বৃত্ত সৃষ্টি কৰা বা ২ + ২ক সমান কৰা ৫। ঐশ্বৰিক সৰ্বশক্তিমানৰ এই দৃষ্টিভংগীক "নিৰপেক্ষ সৰ্বশক্তিমান" বুলি জনা যায় আৰু ইয়াৰ মতে ঈশ্বৰে যিকোনো কাম কৰিব পাৰে, যদিও সেয়া অসম্ভৱ।

ঐশ্বৰিক সৰ্বশক্তিমানৰ ব্যাখ্যা হ'ল এটা জটিল আৰু বৈচিত্ৰময় বিষয় যিয়ে বহু ব্যাখ্যা আৰু বিতৰ্কৰ সৃষ্টি কৰিছে। ধৰ্মতত্ত্ব আৰু দৰ্শনৰ দৃষ্টিকোণৰ পৰা ঐশ্বৰিক সৰ্বশক্তিমানতাক কিছুমান যুক্তিসংগত বা ধৰ্মতত্ত্বৰ নিষেধাজ্ঞাৰ দ্বাৰা সীমিত শক্তি হিচাপে বুজিব পাৰি, বা যিকোনো সীমা অতিক্ৰম কৰা নিৰপেক্ষ শক্তি হিচাপে বুজিব পাৰি।

ঈশ্বৰৰ বিৰোধ কি? ?

ঈশ্বৰ বিৰোধ হৈছে এক দাৰ্শনিক প্ৰশ্ন যিটোৰ ওপৰত শতিকাজুৰি বিতৰ্ক চলি আহিছে। ইয়াৰ দ্বাৰা কোনো ঈশ্বৰৰ অস্তিত্বৰ মাজত হোৱা আপাত বৈপৰীত্যক বুজোৱা হয়সৰ্বজ্ঞানী, সৰ্বশক্তিমান আৰু সৰ্বউপকাৰী, আৰু জগতত দুষ্টতা আৰু দুখৰ উপস্থিতি।

এফালে যদি ঈশ্বৰ সৰ্বজ্ঞানী হয়, তেন্তে তেওঁ জগতত ঘটা সকলো কথা জানে, বেয়া আৰু দুখকে ধৰি। যদি ঈশ্বৰ সৰ্বশক্তিমান, তেন্তে তেওঁৰ অশুভ আৰু দুখ-কষ্ট দূৰ কৰাৰ ক্ষমতা আছে। আৰু যদি ঈশ্বৰ সৰ্বউপকাৰী, তেন্তে তেওঁ জগতৰ পৰা সকলো বেয়া আৰু দুখ-কষ্টক নিৰ্মূল কৰিব বিচাৰিব। কিন্তু পৃথিৱীত দুষ্টতা আৰু দুখ-কষ্ট টিকি আছে, যিটোৱে সৰ্বশক্তিমান, সৰ্বপ্ৰেমী আৰু সৰ্বজ্ঞানী ঈশ্বৰৰ ধাৰণাটোৰ বিৰোধিতা কৰা যেন লাগে।

ঈশ্বৰৰ বিৰোধৰ ফলত... ঈশ্বৰৰ অস্তিত্ব আৰু জগতত তেওঁৰ ভূমিকা। এই আপাত বৈপৰীত্য সমাধানৰ চেষ্টাত দাৰ্শনিক আৰু ধৰ্মতত্ত্ববিদসকলে বিভিন্ন সঁহাৰি আগবঢ়াইছে, য’ত আছে:

• মুক্ত ইচ্ছা : কিছুমানে যুক্তি আগবঢ়ায় যে পৃথিৱীত বেয়া আৰু দুখ-কষ্ট মুক্তৰ ফল মানুহৰ ইচ্ছা, আৰু ঈশ্বৰে আমাক সেই স্বাধীনতা পাবলৈ অনুমতি দিবলৈ হস্তক্ষেপ নকৰে।
• ঈশ্বৰীয় উদ্দেশ্য : আন কিছুমানে যুক্তি দিয়ে যে জগতত বেয়া আৰু দুখৰ এটা ঐশ্বৰিক উদ্দেশ্য আছে যিটো আমি নোৱাৰো বুজিব পাৰি, আৰু ঈশ্বৰে তেওঁলোকক আমাক বৃদ্ধি আৰু শিকিবলৈ সহায় কৰিবলৈ অনুমতি দিয়ে।
• প্ৰয়োজনীয় বেয়া : আন কিছুমানে যুক্তি দিয়ে যে বৃহত্তৰ মংগলৰ বাবে বেয়া আৰু দুখ-কষ্ট প্ৰয়োজনীয় , আৰু ঈশ্বৰে তেওঁলোকক অস্তিত্ব থাকিবলৈ অনুমতি দিয়ে দীৰ্ঘম্যাদী ইতিবাচক ফলাফল লাভ কৰিবলৈ।

Inসামৰণিত ক’ব পাৰি যে ঈশ্বৰ বিৰোধ এক জটিল বিষয় আৰু ইয়াৰ ফলত বহুতো ভিন্ন বিতৰ্ক আৰু ধাৰণাৰ সৃষ্টি হৈছে। মৌলিক প্ৰশ্নটো হ’ল সৰ্বশক্তিমান, সৰ্বজ্ঞানী আৰু সৰ্ব-উপকাৰী ঈশ্বৰৰ ধাৰণাটোক জগতত দুষ্টতা আৰু দুখ-কষ্টৰ উপস্থিতিৰ সৈতে কেনেকৈ মিলাই দিব পাৰি। যদিও আমি হয়তো কেতিয়াও নিৰ্দিষ্ট উত্তৰত উপনীত নহ'ম, ধৰ্ম, দৰ্শন আৰু মানৱ অস্তিত্বৰ বিষয়ে আমাৰ বুজাবুজিৰ বাবে আলোচনা আৰু বিতৰ্ক গুৰুত্বপূৰ্ণ হৈয়েই আছে।

যদি আপুনি The Paradox of... শিল বা অত্যধিক দেৱতাৰ অসুবিধা আপুনি অন্য শ্ৰেণীটো চাব পাৰে।