Οι μύθοι των αστεριών

Η ελληνική λέξη για τους αστερισμούς ήταν katasterismoi Από αυτά, τα δώδεκα ζώδια των οποίων οι τροχιές τέμνονται με την ανατολή του ήλιου την αυγή ήταν γνωστά ως zodiakos (ο ζωδιακός κύκλος) ή zodiakos kyrklos (Οι αστερισμοί, όπως περιγράφονται στην ελληνική μυθολογία, ήταν ως επί το πλείστον ήρωες και θηρία που ευνοούνταν από τον Δία και τους άλλους θεούς του Ολύμπου, στους οποίους δόθηκε μια θέση ανάμεσα στα αστέρια ως ανάμνηση των πράξεών τους. Θεωρούνταν ημι-θεϊκά πνεύματα, ζωντανές και συνειδητές οντότητες που διέσχιζαν τους ουρανούς. Οι κύριες πηγές της μυθολογίαςπου συνόδευαν τους αστερισμούς ήταν τα χαμένα αστρονομικά ποιήματα του Ησιόδου και του Φερεκίδη, καθώς και μεταγενέστερα έργα του ΨευδοΕρατοσθένη, του Άρατου και του Υγίνου.

Κριός

Crius Chrysomallus ταυτίστηκε με το χρυσόμαλλο δέρας στο μύθο του Ιάσονα και των Αργοναυτών, η προέλευση του οποίου ανάγεται στο φτερωτό κριάρι που έστειλε η νύμφη Νεφέλη (το σύννεφο) για να σώσει τους γιους της Φρίξο και Χέλε, όταν επρόκειτο να θυσιαστούν από τη μητριά τους Ινώ. Τα αδέλφια, με το χρυσόμαλλο δέρας (δώρο του θεού Ερμή στη μητέρα τους), πέταξαν στην πιο μακρινή άκρη της Μαύρης Θάλασσας- αλλά, στοΣε κάποιο σημείο, ο Χέλε κοίταξε κάτω για να δει τη θάλασσα και όταν είδε τον εαυτό του σε τέτοιο ύψος, λιποθύμησε και έπεσε στο νερό. Από τότε η περιοχή αυτή ονομάστηκε θάλασσα του Χέλε ή Ελλήσποντος (τα σημερινά στενά των Δαρδανελίων). Ο Φρίξος κατάφερε να φτάσει στην Κολχιδέα, όπου τον υποδέχτηκε ο βασιλιάς Αέτης, ο οποίος τον πάντρεψε με την κόρη του Καλλιόπη. Ο Φρίξος θυσίασε το χρυσό κριάρι ως προσφορά στον θεό Δία και έδωσε τονΟ βασιλιάς κρέμασε το χρυσό δέρμα σε μια βελανιδιά αφιερωμένη στον Άρη και έβαλε έναν δράκο να το φυλάει. Αργότερα, τοποθετήθηκε ανάμεσα στα αστέρια ως αστερισμός του Κριού και το λαμπερό του τρίχωμα έγινε ο στόχος της αναζήτησης του Ιάσονα και των Αργοναυτών.

Ταύρος

Ο Κρητικός Ταύρος ή Μινώταυρος ήταν ένα τέρας με σώμα ανθρώπου και κεφάλι ταύρου, που γεννήθηκε από την ένωση της Κρητικής βασίλισσας Πασιφάης και του μυθικού λευκού ταύρου που είχε δώσει ο Ποσειδώνας στον σύζυγό της βασιλιά Μίνωα. Η σαρκική ένωση μεταξύ της βασίλισσας και του ζώου κατέστη δυνατή χάρη σε ένα τέχνασμα που σχεδίασε ο Δαίδαλος, το οποίο επέτρεψε στην Πασιφάη να κρυφτεί μέσα σε μια ξύλινη αγελάδα για να κρατήσει το ζώο ζωντανό.Αργότερα γέννησε τον Μινώταυρο, έναν άνθρωπο με κεφάλι ταύρου. Ο Μίνωας ντράπηκε τόσο πολύ για την ύπαρξη αυτού του πλάσματος, το όνομα του οποίου σήμαινε "ταύρος του Μίνωα", που τον κλείδωσε σε ένα συγκρότημα που ονομάστηκε λαβύρινθος και είχε χτιστεί από τον Δαίδαλο. Εκεί, το πλάσμα είχε επτά νέους άνδρες και επτά Αθηναίες κοπέλες για να καταβροχθίζει κάθε εννέα χρόνια. Ο Θησέας, με τη βοήθεια της Αριάδνης, σκότωσε τον Μινώταυρο.Ο Ηρακλής, επίσης, διατάχθηκε να αναζητήσει τον Ταύρο της Κρήτης ως έναν από τους 12 Άθλους του. Μόλις ολοκλήρωσε το έργο του, απελευθέρωσε το πλάσμα. Οι θεοί τοποθέτησαν τον Ταύρο ανάμεσα στα αστέρια ως αστερισμό του Ταύρου, μαζί με την Ύδρα, το λιοντάρι της Νεμέας και άλλα πλάσματα από τους Άθλους της Κρήτης.Ηρακλής.

Δίδυμοι

Οι Διόσκουροι ήταν οι δίδυμοι θεοί της ιππασίας και προστάτες των επισκεπτών και των ταξιδιωτών. Οι δίδυμοι γεννήθηκαν ως θνητοί πρίγκιπες, γιοι της Σπαρτιάτισσας βασίλισσας Λήδας, του συζύγου της Τίνδαρου και του Δία. Και οι δύο δίδυμοι επιβιβάστηκαν στο πλοίο του Ιάσονα και πέρασαν πολλές περιπέτειες και έγιναν διάσημοι ήρωες. Λόγω της καλοσύνης και της γενναιοδωρίας τους, έγιναν θεοί την εποχή της γέννησής τους.Ο Πόλυς, ως γιος του Δία, ήταν αρχικά ο μόνος που του προσφέρθηκε αυτό το δώρο, αλλά επέμεινε ότι θα το μοιραζόταν με τον δίδυμό του Κάστορα. Ο Δίας συμφώνησε, αλλά για να κατευνάσει τις Μοίρες, οι δίδυμοι έπρεπε να περνούν εναλλάξ τις ημέρες τους στον ουρανό και στον κάτω κόσμο. Οι Διόσκουροι τοποθετήθηκαν επίσης ανάμεσα στα αστέρια ως αστερισμός Δίδυμοι (οι δίδυμοι).Η κατανομή του χρόνου τους μεταξύ ουρανού και κάτω κόσμου θα μπορούσε να είναι μια αναφορά στους ουράνιους κύκλους, καθώς ο αστερισμός τους είναι ορατός στον ουρανό μόνο για έξι μήνες του έτους.

Καρκίνος

Ο αστερισμός Καρκίνος οφείλεται στον γιγάντιο κάβουρα που ήρθε να βοηθήσει την Ύδρα (σταλμένη από τη θεά Ήρα) στον αγώνα της τελευταίας εναντίον του ήρωα Ηρακλή στη Λέρνα- η αποστολή αυτή ήταν μεταξύ των 12 άθλων του. Ο ήρωας τον συνέτριψε κάτω από το πόδι του, αλλά ως ανταμοιβή για την υπηρεσία του, η θεά Ήρα τον τοποθέτησε ανάμεσα στα αστέρια ως αστερισμό Καρκίνος.

Leo

Το λιοντάρι της Νεμέας ήταν ένα μεγάλο λιοντάρι που το δέρμα του ήταν αδιαπέραστο από τα όπλα. Στοίχειωνε την περιοχή της Νεμέας στην Αργολίδα. Ο βασιλιάς Ευρυσθέας διέταξε τον Ηρακλή να καταστρέψει το θηρίο ως τον πρώτο από τους 12 άθλους του. Ο ήρωας στρίμωξε το λιοντάρι στη σπηλιά του και, πιάνοντάς το από το λαιμό, το πολέμησε μέχρι θανάτου. Στη συνέχεια αφαίρεσε το δέρμα του λιονταριού για να φτιάξει μια κάπα και αυτό έγινε ένα από τα σημαντικότερα χαρακτηριστικά του.Στη συνέχεια, η Ήρα τοποθέτησε το λιοντάρι ανάμεσα στα αστέρια ως τον αστερισμό του Λέοντα.

Παρθένος

Η Αστραία ήταν η παρθένα θεά της δικαιοσύνης, κόρη του Δία και της Θέμιδος ή, σύμφωνα με άλλους, του Αστραίου και της Ηώς. Κατά τη διάρκεια της Χρυσής Εποχής έζησε στη γη μαζί με την ανθρωπότητα, αλλά εκδιώχθηκε από την αυξανόμενη ανομία της επόμενης Εποχής του Χαλκού. Μετά την εξορία της μαζί με τους ανθρώπους, ο Δίας την τοποθέτησε ανάμεσα στα αστέρια ως τον αστερισμό της Παρθένου. Η Αστραία ταυτίστηκε στενά με τις θεές Δικαιοσύνη καιΝέμεσις (Δίκαιη αγανάκτηση) Αυτός ο αστερισμός έχει ταυτιστεί με διάφορες ηρωίδες σε διάφορους πολιτισμούς, με τη θεά του κυνηγιού, με τη θεά της τύχης, με τη θεά της γονιμότητας ή ακόμη και με τη μούσα της αστρονομίας, την Ουρανία. Ωστόσο, είναι πιο δημοφιλής η ταύτισή του με τη θεά Δήμητρα, η οποία συμπληρώνεται από το όνομα που δόθηκε στον κύριο αστέρα του. Spica (στάχυ).

Ζυγός

Ο αστερισμός του Ζυγού πιθανώς εισήχθη αργότερα στον ζωδιακό κύκλο, καθώς τα αραβικά ονόματα των δύο λαμπρότερων αστέρων του Ζυγού (Zubenelgenubi και Zubeneschamali ) που σημαίνει "νότιο νύχι" και "βόρειο νύχι"- αυτό επιβεβαιώνει ότι κάποτε ο αστερισμός Ζυγός αποτελούσε μέρος του αστερισμού Σκορπιού. Τέλος, ο αστερισμός Ζυγός σχετιζόταν με τη ζυγαριά που κρατούσε η Αστρέα, θεά της δικαιοσύνης και του αστερισμού της Παρθένου.

Σκορπιός

Ο Σκορπιός ήταν ένας γιγάντιος σκορπιός που στάλθηκε από τη Γαία (Γη) για να σκοτώσει τον γίγαντα Ωρίωνα όταν θέλησε να βιάσει τη θεά Άρτεμη. Για να προστατέψει την επιλογή της παρθενίας της αδελφής του, ο Απόλλωνας έστειλε αυτόν τον σκορπιό να αντιμετωπίσει τον γίγαντα. Σύμφωνα με άλλες εκδοχές, ήταν η ίδια η Άρτεμη που έστειλε τον σκορπιό όταν δεν άντεξε τις παρενοχλήσεις του Ωρίωνα. Αργότερα, ο Ωρίωνας και οΟ Σκορπιός τοποθετήθηκε ανάμεσα στα αστέρια όπως και οι ομώνυμοι αστερισμοί, σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερη απόσταση μεταξύ τους. Οι δύο αντίπαλοι δεν εμφανίζονται ποτέ ταυτόχρονα στον ουρανό, διότι όταν ο ένας αστερισμός ανατέλλει, ο άλλος δύει. Ο αρχαίος ελληνικός Σκορπιός περιελάμβανε αρχικά δύο αστερισμούς: ο Σκορπιός αποτελούσε το σώμα του και ο Ζυγός τα νύχια του.

Τοξότης

Ο αστερισμός του Τοξότη σχετίζεται με τον Χείρωνα, τον μεγαλύτερο και σοφότερο από τους Κενταύρους (μια θεσσαλική φυλή μισοαλογοειδών ανθρώπων). Σε αντίθεση με τα αδέλφια του, ο Χείρωνας ήταν αθάνατος γιος του Τιτάνα Κρόνου και επομένως ετεροθαλής αδελφός του Δία. Όταν η συνάντηση του Κρόνου με την ωκεανίδα Φιλύρα διακόπηκε από τη Ρέα, μεταμορφώθηκε σε άλογο για να παραμείνει απαρατήρητος και το αποτέλεσμαΕπιπλέον, ο Χείρωνας ήταν φημισμένος δάσκαλος και μέντορας μεγάλων ηρώων, όπως ο Ιάσονας και οι Αργοναύτες, ο Πηλέας, ο Ασκληπιός και ο Αχιλλέας. Ο Ηρακλής τραυμάτισε κατά λάθος τον Κένταυρο, όταν ο ήρωας πολεμούσε εναντίον άλλων μελών της φυλής αυτής. Η πληγή, δηλητηριασμένη με δηλητήριο της Ύδρας, ήταν ανίατη και υποφέροντας από αφόρητους πόνους, ο Χείρωνας εγκατέλειψε οικειοθελώς τοΑργότερα ο Δίας τον τοποθέτησε ανάμεσα στα αστέρια ως τον αστερισμό του Τοξότη.

Αιγόκερως

Αυτός ο αστερισμός σχετίζεται με τον Αιγίπαν, ένα από τα κατσικοπόδαρα κουλουράκια. Όταν οι θεοί βρίσκονταν σε πόλεμο με τους Τιτάνες, συγκεκριμένα κατά τη διάρκεια του επεισοδίου με το τέρας του Τυφώνα, κρύφτηκαν όλοι με ζωικές μορφές. Ο Αιγίπαν πήρε τη μορφή ενός κατσικιού με ουρά ψαριού και ήταν υπεύθυνος για να σημάνει συναγερμό όταν οι Τιτάνες επιχείρησαν αιφνιδιαστική επίθεση (εξ ου και ο όροςΑργότερα ήρθε σε βοήθεια του Δία, κλέβοντας τα κομμένα οστά του Τυφώνα από τον θεό. Ως ανταμοιβή για τις υπηρεσίες του, ο Αιγίπας τοποθετήθηκε ανάμεσα στα αστέρια στον αστερισμό του Αιγόκερω.

Ενυδρείο

Ο αστερισμός του Υδροχόου αντιπροσωπεύει τον Γανυμήδη, έναν όμορφο Τρώα πρίγκιπα που απήχθη από τον Δία, μεταμορφώθηκε σε αετό και μεταφέρθηκε στον Όλυμπο. Καθώς ο πατέρας των θεών ήταν γοητευμένος από τον νεαρό, διορίστηκε ποτηροφόρος των θεών. Ο Γανυμήδης τοποθετήθηκε επίσης ανάμεσα στα αστέρια, καθώς ο αστερισμός του Υδροχόου απεικονίζεται ως ένα κύπελλο αμβροσίας. Ο Γανυμήδης ήταν συχνάαπεικονίζεται ως θεός του ομοφυλοφιλικού έρωτα και, ως τέτοιος, εμφανίζεται ως συμπαίκτης των ερωτικών θεών Έρωτα (έρωτας) και Υμέναιου (συζυγικός έρωτας). Από την άλλη πλευρά, στην αρχαία Αίγυπτο αντιπροσώπευε τον θεό του Νείλου που έριχνε τα νερά του πάνω στον ποταμό για να αρδεύσει τα εδάφη του.

Ιχθείς

Ο τελευταίος από τους αστερισμούς σχετίζεται με τους ιχθύες, δύο μεγάλα ψάρια του ποταμού Σύρου που έσωσαν την Αφροδίτη και τον Έρωτα όταν διέφυγαν από έναν από τους Τιτάνες, τον Τυφώνα. Σύμφωνα με κάποιους, οι δύο θεοί μεταμφιέστηκαν σε ψάρια για να γλιτώσουν από το τέρας. Αργότερα, ο Δίας, με τους κεραυνούς του, θα περιορίσει αυτόν τον τιτάνα στο εσωτερικό της Αίτνας (σήμερα ενεργή). Τα ψάρια αυτά είναι επίσης γνωστά ωςΣε όλες τις εκδοχές της ιστορίας, τοποθετούνται ανάμεσα στα αστέρια ως αστερισμός των Ιχθύων.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

Comellas, J. L. (1987). Αστρονομία. Ediciones Rialp

Covington, M. A . (2002). Ουράνια αντικείμενα για σύγχρονα τηλεσκόπια Cambridge University Press. σσ. 80-84.

Davenhall, A. C. και Leggett, S. K. . ( 1997) Δεδομένα ορίων αστερισμού (Davenhall+ 1989). On-line κατάλογος δεδομένων VizieR: VI/49 (Ανακτήθηκε από //vizier.cfa.harvard.edu/viz-bin/VizieR?-source=VI/49 )

Delporte, E. (1930). Επιστημονική οριοθέτηση των αστερισμών. Cambridge University Press.

Hansen, M. H. (2006). Πόλις, μια εισαγωγή στην αρχαία ελληνική πόλη-κράτος Οξφόρδη: Oxford University Press.

Lloyd, Geoffrey E. R. (1970). Πρώιμη Ελληνική Επιστήμη: από τον Θαλή στον Αριστοτέλη Νέα Υόρκη: W. W. Norton & Co.

Οβίδιος. Μεταμορφώσεις Μετάφραση: Melville, A. D. Oxford: Oxford University Press.

Φιλόστρατος. Η ζωή του Απολλώνιου του Τυανέα Μετάφραση: Conybeare, F. C. Loeb Classical Library 2 Vols. Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press.

Φλέγων των Τραλλών. Βιβλίο των θαυμάτων Μετάφραση & σχολιασμός από τον Hansen, William, University of Exeter Press.

Valerius Flaccus. Τα Αργοναυτικά. Μετάφραση από τον Mozley, J. H. Loeb Classical Library, Cambridge, Massachusetts: Havard University Press.

Αν θέλετε να μάθετε άλλα άρθρα παρόμοια με το Οι μύθοι των αστεριών μπορείτε να επισκεφθείτε την κατηγορία Άλλα .